26-03-2014

The camino provides

Ik had, ondanks het bestuderen van andermans paklijsten, niet heel best gepakt voor deze tocht. Maar dat was geen probleem. Ik kreeg diverse dingen, precies op de momenten dat ik het nodig had.

Het begon met de wandelstokken van D, die van mening was dat ik niet zonder stokken kon lopen en nu een mooie reden had om voor zichzelf nieuwe te kopen. Een aantal dagen later vond hij aan de kant van de weg een hoes voor over mijn rugzak. De stomerij-hoes die ik had was niet heel erg geschikt en de eerste dag al weggewaaid. En mijn interne plastic zakkensysteem had gefaald. D viste een vieze, natte hoes uit een greppel, nam hem voor me mee (ik zag dat smerige ding op dat moment nog niet zo zitten) waste hem en gaf hem aan me.


De volgende dag vond hij op een bank een regenponcho. Gloednieuw, ongebruikt. 'Do you have a poncho?' 'No.' 'You do now.'

Ik had de kansen om handschoenen te kopen voorbij laten gaan, maar op de top van de berg, die van 1500m, hingen prachtige wollen handschoenen en ze waren te koop. De kou van die dag had ik niet kunnen trotseren zonder. Of wel, maar dan was het verre van prettig geweest.
Toen bleef het een aantal dagen rustig. Tot gisteren. Ik bedacht dat ik W moest vragen een muts voor me mee te nemen, of dat ik er zelf een moest kopen hier (er zijn niet veel winkels waar we langskomen). Binnen vijf minuten vond ik een schone wollen muts die op een muurtje op mij lag te wachten.
Gisteren was ik aan het nadenken over mijn sokken. Ik heb drie paar, heel handig, maar 1 paar is te groot. Vanmorgen vond ik onder mijn bed een schoon paar sokken.
Nu heb ik alles.

Geen opmerkingen: