27-09-2016
22-09-2016
21-09-2016
Bijna
Als ik uit mijn boot kom, houdt een vrouw met een hondje mij staande. Ze zit elke dag in het cafe op de hoek. Ze trilt.
'Hoe is het met je moeder?'
In een seconde besluit ik haar gewoon te antwoorden in plaats van te zeggen dat zij mijn moeder helemaal niet kent.
'Goed.'
Verbazing.
'O ja? De vorige keer dat ik haar zag was ze toch wel erg in de war.'
Ik besef dat dit niet verder vol kan houden. Voor haar niet. En vanwege het feit dat ik, als ik het wel doe, elke keer als ik in het cafe kom over een moeder die in de war is moet praten. Nou is mijn moeder veel, maar niet in de war.
Ik zeg haar dat ik eigenlijk denk dat zij zich vergist. Dat het goed gaat met mijn moeder.
'Waar komt jouw moeder vandaan, dan?'
'Naarden.'
'O. Nee. Ik dacht dat je de dochter van Nelly Frijda was. Je lijkt op haar.'
'Hoe is het met je moeder?'
In een seconde besluit ik haar gewoon te antwoorden in plaats van te zeggen dat zij mijn moeder helemaal niet kent.
'Goed.'
Verbazing.
'O ja? De vorige keer dat ik haar zag was ze toch wel erg in de war.'
Ik besef dat dit niet verder vol kan houden. Voor haar niet. En vanwege het feit dat ik, als ik het wel doe, elke keer als ik in het cafe kom over een moeder die in de war is moet praten. Nou is mijn moeder veel, maar niet in de war.
Ik zeg haar dat ik eigenlijk denk dat zij zich vergist. Dat het goed gaat met mijn moeder.
'Waar komt jouw moeder vandaan, dan?'
'Naarden.'
'O. Nee. Ik dacht dat je de dochter van Nelly Frijda was. Je lijkt op haar.'
19-09-2016
Beschuldiging
Met de kunstenaar ging ik naar het Concertgebouw. Hij is 1.97, dus deed ik mijn hoogste hakken aan. Hij was in pak. Zo zag ik hem nog niet. Het beviel. Wij schreden het Concertgebouw in en de massa week.
In de pauze had de kunstenaar een theorie. De dirigent (ca. 1.70) kiest zijn orkest (zo'n tien mensen die allemaal om hem heen stonden) niet om hun kwaliteit maar om hun lengte. Verder had hij drie fouten gehoord.
Na de pauze werd de Stabat Mater van Pergolesi gezongen. De zaal was door dolle, ik ook, en de staande ovatie duurde. De kunstenaar ging weer zitten. Ik keek omlaag om te zien wat er was. De kunstenaar zat met zijn handen tegen zijn oren gedrukt.
'Jullie klappen op oorhoogte.'
In de pauze had de kunstenaar een theorie. De dirigent (ca. 1.70) kiest zijn orkest (zo'n tien mensen die allemaal om hem heen stonden) niet om hun kwaliteit maar om hun lengte. Verder had hij drie fouten gehoord.
Na de pauze werd de Stabat Mater van Pergolesi gezongen. De zaal was door dolle, ik ook, en de staande ovatie duurde. De kunstenaar ging weer zitten. Ik keek omlaag om te zien wat er was. De kunstenaar zat met zijn handen tegen zijn oren gedrukt.
'Jullie klappen op oorhoogte.'
18-09-2016
17-09-2016
Moeilijk dus makkelijk
Met W in de Tolhuistuin gegeten. Perfect terras, leuke bediening. We discussieerden over de wijn. Het meisje vond het leven al moeilijk genoeg, en om dan ook nog eens moeilijke wijn te gaan drinken...
Het was wel de avond van de tegeltjes. Even daarvoor had W gezegd: 'Het leven is moeilijk, dus moet je het makkelijk leven.'
Iets in die trant. Want door de makkelijk moeilijke wijn, is mij de exacte formulering ontschoten. Wat jammer is.
Het was wel de avond van de tegeltjes. Even daarvoor had W gezegd: 'Het leven is moeilijk, dus moet je het makkelijk leven.'
Iets in die trant. Want door de makkelijk moeilijke wijn, is mij de exacte formulering ontschoten. Wat jammer is.
14-09-2016
Uitgeveren
De dagen bestaan uit opmaak controleren. Toch weer nieuwe dingen ontdekken. Weer controleren. Beven voor over het hoofd geziene fouten. Bis.
Het is wat, uitgever zijn.
Het is wat, uitgever zijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)