Kinderkankerboek

Ik kreeg het aanbod van een uitgeverij om via hen Waantje krijgt de knarser uit te geven. De ervaring leert dat je dan zelf toch nog heel hard aan de kar moet trekken en dat dat eigenlijk niet opweegt tegen die 10% die je dan krijgt. Dus zei ik nee. Dat klinkt wel stoer maar brrr. 

Het betekent nogal wat. Ik heb opeens écht een eigen toko. Ben bezig met het opzetten van een crowdfunding site - volgende week een workshop bedelen - ik stuur sponsorverzoeken naar instellingen en vraag offertes aan. Vrijdag een afspraak om de PR te bespreken. Intussen ben ik aan het herschrijven.
Het wordt allemaal heel erg echt.
Wordt vervolgd. Wacht maar af. 

Even volhouden

Ik word voor zevenen wakker, doe de ademhalingsoefeningen. Dan een 7 minuten workout en dan loop ik een uur. In korte broek en T-shirt.
Gisteren had ik behoorlijk bekijks. Mensen reden al met rond met mutsen en handschoenen. Dat is de opmaat voor aankomende winter. Ik moet in korte broek en hemdje blijven trainen. Komt dat zien. Komt dat zien.

I raadde me aan een flatgebouw van tien verdiepingen op te zoeken en drie keer op en neer te rennen. Dat zou de beste training zijn.
Dat geloof ik zo.
Mijn excuus is dat ik hier geen flat in de buurt heb. Ik vond een alternatief. Vijf keer.
Dat was al erg.

Nieuw avontuur

In januari ga ik met de Iceman c.s. de Kilimanjaro beklimmen om daar reportages en een boek over te schrijven. De top moet binnen twee dagen bereikt zijn. Een nieuw record. En dan ook nog schaars gekleed. Ik vind dat 'schaars' zo goed.

Dat bekent dat ik moet trainen. En dat gaat nog niet helemaal soepel. I stelde dat hij mij wel omhoog zou krijgen. Dat zei hij voordat ik me ging opdrukken. Ik haalde nog geen 14x met ingehouden adem. Hij blijft volhouden. Tegen de klippen op. Dat is zijn handelsmerk. Van de weeromstuit geloof ik hem. 

Zondag

Opdrogen

Ik fietste zo lang door de regen dat mijn haren (voor het eerst!) naar beneden klapten, de mascara tot ver onder mijn neus patronen achterliet, en ik niet meer kon bewegen zonder een mobiele fontein te worden.
In de wc van de Bosbaan hield ik mijn gezicht onder de blazer. Het ding hing naast de deur, ik moest me bukken om eronder te kunnen en er was geen plaats om een opengaande deur te ontwijken. Risico's moeten genomen worden. Terwijl ik daar zo gebukt stond vroeg ik me wel even af wat ik zou zeggen tegen degene die mij met het openmaken van de deur plat zou drukken. 

Mensen

Met M heb ik het over mensen en werk. Hij is freelancer bij een bank. Het valt hem op dat er steeds meer idioten zijn in de wereld. En dat hij elke dag minder sociaal wordt. Op het werk bijvoorbeeld, die gesprekken! Die gaan over niks!
'Ik ben op het werk om te factureren, niet om over werk te praten.'

Andere wereld

Ik ging naar de VU om 'mijn' eerste kind een uurtje te laten schrijven. Ze was schitterend. Acht jaar, vond het glitterschrift dat ze kreeg helemaal geweldig. Vooral omdat het zo mooi kleurde bij al dat zuurstokroze wat ze aan had.

We kozen de raceauto uit die op de afdeling Kinderstad staat. Een Walhalla voor kinderen. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er.
In de raceauto verzon ze een schitterend verhaal, waar geen mens in voorkwam. Lekker rustig en overzichtelijk.  
Na anderhalf uur was mijn missie geslaagd: even afleiding bieden van de nare omstandigheden waar ze in zit.

Terug

Ik ben er weer, maar er tegelijkertijd totaal uit. Veel gebeurd. Het mooiste nieuws: Waantje is geboren! Het boek komt langzaam uit de mist tevoorschijn gekropen.

Illustraties: Ymke Hemminga

Waantje met haar: Meteen-Helpen-Bij-Domme-Dingen koffertje

 

Waantje die alles op de Horizon in de gaten houdt met haar verrekijker