Opeens kom ik erachter dat ik word gebruikt door W.
Na 20 jaar.
Dit inzicht verkreeg ik door de foto's. Het lijkt zo onschuldig, maar kijk even mee.
W maakt een – O, zo gezellige – foto van mij.
Ik heb daar twee gekoelde glazen witte wijn in mijn hand.
Dat betekent:
Vooruit plannen, boodschappen doen (weer/geen weer), keuzeprobleem, wijn – toch maar deze –kopen, koelen, koelen gaat middels een koelkast op gas, waarover later meer, afwassen om te zorgen dat de glazen schoon zijn, betekent gasverbruik, hier op de tuin is gas een schaars iets (dit is dus later), want indien op moet ik met die f***ing zware flessen naar de ingang om ze te verwisselen. Geld, zweet en moeite. En tijd.
Je krijgt er wel leuke foto's van.
Maar denk eens even aan het feit dat zo'n prettige doorkijk niet vanzelf ontstaat....
Bewijsstuk twee:
W ligt heerlijk in mijn tuin te slapen. Aangekocht, pacht betalen, tuinontwerp, planten kopen, planten (hels karwei), tuingereedschap, water geven, toespreken, gras maaien, ga zo maar door).
En daar ben ik om de man te wekken met een uitzonderlijk liefdevol gezette bak (koffie, filters, warm water, gas, afwas). En dan laat ik het feit dat ik eerder opsta dan hij (wekker, niet willen, toch doen) achterwege.
Daar zou je tegenin kunnen brengen dat hij uitzonderlijk prettig gezelschap is.
Ja.
Maar toch.