24-12-2015

Warme kerst

Ik hing de kerstboom op de Nieuwmarkt vol met exemplaren van Russisch water. De mensen die er een uit de boom pakten - terwijl ik nog bezig was - waren hartverwarmend enthousiast. 
Vanaf nu wil ik alleen nog maar eindeloos veel boeken weggeven. 


Deze man was de eerste. Ik werd hartelijk omhelsd. Hij was blij. Vooral omdat hij geen afspraken had gemaakt voor kerst, dus meteen kon beginnen met lezen. 


En daar waren de vrienden. Waarvan de ene een boek meenam voor zijn moeder.
'Houdt ze wel van seks?' vroeg ik ongerust.
Dat deed ze. Dus niets aan de hand. Het perfecte cadeau voor mams.




Een fijne zuiderbuur moest natuurlijk ook vastgelegd worden. Omdat de Vlamingen van 'mij' houden, hebben Belgen voor altijd een streepje voor. Zonder Vlaamse prijzen ook, overigens.



Er kwam een dakloze man naar me toe. 'Hé, dat is mijn boom! Ik heb al zo vaak gezegd, waarom hangt niemand er wat in. En nu doe jij het!'
'Wil je een boek?'
'Nee, joh, ik lees helemaal niet.'


En dan meteen een lieve reactie:
Liep net over het plein en vond je kerstcadeau in de boom. Heel erg bedankt. Leuk gebaar. Wordt geapprecieerd. Ben niet zo'n lezer, maar zal deze zeker uitlezen. 
Mijn beste wensen voor de Kerst voor jou en wees gerust vanaf nu lengen de dagen weer.
Ulreïa et Suseïa

Voor de onbekenden op de foto: mocht je het vervelend vinden dat ik je foto gepubliceerd heb, laat me weten. Haal ik hem er meteen weer af.  

22-12-2015

Garasjoh

Het feestje was heel Russisch. De lange tafel stond helemaal vol met fantastische gerechten, ook al was iedereen vanaf 20.30 uitgenodigd. De flessen wodka slingerden door het hele huis. De Russen waren rijkelijk vertegenwoordigd, wat de sfeer meteen ten goede kwam. De rokers verplaatsten naar de smalle keuken, waar A met gitaar op zijn hurken Russische liederen ten gehore bracht.
Daarna gingen de Russische vrouwen dansen. En daar kunnen wij, de Hollandse nog wat van leren. Van de gastvrijheid trouwens ook.

 



foto's: Frank Vellenga

21-12-2015

Nog meer mooie woorden

Tweedehands bloemen
Net uit en nu al een pareltje
Tweedehands bloemen geeft een intiem kijkje in het alledaagse leven, vanuit het gezichtspunt van de buitenstaander. Bij een ogenschijnlijk alledaagse situatie weet Ligthart de vinger op de zere plek te leggen. Haar stijl is messcherp, gedurfd en krachtig, met de pittigheid van Annie M.G. Schmidt.
Recensie - Over zijwegen in het leven, over onvermogen en veerkracht, en over de pure mens onder al die lagen. Met mooie spiegelmomenten. Niet missen dit mooie boekje!- Redactie HappyMOMs
Tweedehands bloemen |Caroline Ligthart |Ambo Anthos | paperback, prijs € 17,99


Bron: Leuke lastminute cadeautips in Happy moms

18-12-2015

Mooie woorden

De eerste bespreking. Van de Linnaeusboekhandel. 
Dubbelklikken om te vergroten. 



17-12-2015

Buitenkant

De moeder van D over Tweedehands bloemen: 'Hoe komt dat meisje toch aan al die vreemde gedachten? Ze ziet er zo engelachtig uit.'

16-12-2015

Als man

Op FB verscheen een enquête van Bruna. De eerste vraag is of je een man of een vrouw bent. Ik vulde het waarheidsgetrouw in. Het lijstje dat eruit kwam sprak me niet zo aan.
Daarna vroeg ik me af of het lijstje met precies dezelfde antwoorden anders zou worden als ik een man zou zijn. Ik deed de test opnieuw. Maar dat schoot niet op.

* Mannen kunnen niet invullen dat ze van romantische films houden.
* Vrouwen kunnen niet kiezen voor whisky als drank die tijdens de kerst niet mag ontbreken.
* Vrouwen mogen daarentegen wel klikken op een of andere vage knalroze aardbeiendrank.
* Vrouwen mogen niet kiezen wat hun favoriete leesplek is. Een hangmat, een chesterfield, op de bank bij een open haard of achter het bureau. Nee. Zij mogen - hoera - kiezen uit foto's die zouden moeten weergeven hoe hun favoriete kerstboom eruitziet.

Laat ik nou net graag lezen met een whisky in mijn hand, wegzakkend in een chesterfield zonder dat een kerstboom met kaarsen elk moment in de hens kan vliegen. 

15-12-2015

Subtiel

Na de boekpresentatie hingen we aan mijn keukentafel. E zat tegenover me. Het was me toen hij de boekwinkel binnenkwam al opgevallen, maar er was nog geen moment geweest waarop ik mijn vermoeden even discreet kon checken.
'Heb jij je haar geföhnd?' vroeg ik. 
'Hoezo?'
Ik durfde niet zo goed verder. Maar W maakte het voor me af. 
'Omdat je eruit ziet als Beatrix.'

14-12-2015

Tevergeefs

We gingen naar Bern. Daar zag D de ex van een vriend van hem zitten. Ze praatten even. Daarna ging ik naar haar toe. Zij was mijn buikdanslerares geweest. Ze keek me even aan en nam me toen mee naar de wc onder de woorden: 'We zijn toch zusjes...'

In de wc moest ik lippenstift opdoen. Ik kon kiezen uit drie kleuren. Er moest rouge op mijn wangen. En ze wilde ook nog wat met mijn ogen, maar had dat niet in haar tas, dus verdween ze weer om dat aan haar vriendin te vragen.
Ik liet me beschilderen, hoewel ik wel de heftigheidsgraad in de gaten hield. Ze keek naar me en was tevreden. We waren een kwartier weggeweest.
Opgedoft kwam ik weer aan bij D. Hij zag niets.
Toen gingen we kaasfonduen. 

12-12-2015

Vrouwen van de radio

We zaten in het donker achter glas. En ik zat er goed. Ester Naomi Perquin keek mij intensief - er is geen ander woord voor - aan.
Radio is zoveel leuker dan tv. Ik zag alleen een paar ogen die geaccentueerd werden door een hele grote koptelefoon.
De rode cijfers van de klok gingen als een gek tekeer. Maar verder was er niets wat ons afleidde en zaten wij alleen in de nacht, voor onszelf een beetje te praten. Al die luisteraars in pyjama vergetend. Luisteraars die het dekbed nog eens wat hoger optrokken, zich omdraaiden en wegdoezelden.

Nooit meer slapen je hoort ons in en over het donker.


11-12-2015

Rusland in Enkhuizen

Voor iedereen die morgenmiddag opeens ontzettend veel zin heeft in iets Russisch: kom naar Enkhuizen. Naar de Drommedaris.
Een Russisch koor. Russisch water. In boekvorm en ook vloeibaar te verkrijgen. En ik klim het podium op om me te laten interviewen door Gerdien van Tongeren. Over het schrijven van mijn debuutroman en mijn Russische avonturen. 

10-12-2015

Loslaten

De boekpresentatie vond plaats in de Linnaeusboekhandel. De etalage was platgelegd en gevuld met mijn boek dat triomfantelijk naar toekomstige kopers gluurde. Of lonkte. Dat kon ik niet goed zien.

09-12-2015

Meevallen

De computerjongen van Student aan huis, was een schatje. Misschien vooral om het feit dat hij geen u tegen me zei en ook niet deed alsof ik een randdebiel was. Dat verhelpt op zich al veel problemen. 

08-12-2015

Zo is het

De filosoof  belt om te weten hoe het met me gaat. Ik vertel dat Tweedehands bloemen vandaag in de winkels ligt en dat ik toch wel wat zenuwachtig ben voor recensies. Dat vindt hij onzin.
'Als je slechte recensies krijgt, dan zal het wel zo zijn. Dan moet je beter je best doen.'



07-12-2015

Voor en na

Dat schrijflust in kleine dingen zit, bewijst het nieuwe schrift dat ik kocht. De kaft is ruw, maar toch ook soepel. Het heeft fantastische kleuren. Er is zelfs sprake van een leeslint. Roze.
Maar zoals alle mooie dingen heeft het ook wel een minpunt. Het is veel te dik. Te zwaar voor mijn tas. Daar gaan we al. 

04-12-2015

Alsof ik een chromosoom mis

Met en mijn computer en mijn printer is het een en ander aan de hand. L adviseerde me Student aan huis in te schakelen. Dat vond ik een briljant idee.
Wat iets minder briljant was, is dat degene die de order verwerkte tegen me praatte alsof ik uit de oertijd stam. Het feit dat ik expres over Apple, timemachines, presentaties, beamers en serienummers sprak, maakte niks uit. Dat toontje bleef.
En het LUI-DE PRA-TEN in de HOORN ook. 

03-12-2015

Tweedehands bloemen winnen

Vandaag rolt mijn nieuwe verhalenbundel Tweedehands bloemen van de persen en kan je al de smaak te pakken krijgen op Hebban, die een voorpublicatie hebben geplaatst.
Nog leuker: maak kans om de bundel te winnen!

02-12-2015

Arbeidsethos

Vanmorgen kwam ik om 6.45 mijn bed uit, handelde mijn mail af (niet alles, de lijsten zijn nog steeds niet weggewerkt, maar ala) en ging om 07.55 de deur uit om een kop koffie te halen in het cafeetje hierachter dat om 08.00 opengaat. Daarna liep ik weer naar de boot en deed net of dat mijn kantoor was.
Om precies 8.18 zat ik achter mijn bureau. Ik zei nog net geen goedemorgen tegen de plant.

Mijn beleid is nu dat ik de telefoon niet mag opnemen, anders ben ik zo een half uur of meer kwijt. Maar toen belde M en die is altijd erg kort van stof.
Hij was onderweg naar zijn werk. Ik vertelde hem mijn prestatie van vanmorgen. Hij vroeg zich af waarom ik dat in godsnaam deed. Ik mompelde dat ik het beste schrijf, in de ochtend.
M: 'Jij doet maar alsof dat heel normaal is al dat werken, maar goed. Ga maar weer verder met die verhaaltjes van je.'

01-12-2015

Op stoom

D (7) en J (5) stonden me al op te wachten op de galerij. Ik kwam via de VoorleesExpress binnen. De jongens mochten kiezen uit de stapel boeken die ik had meegenomen. En ja hoor, good old Annie M. won het van zeven andere schrijvers. Dus verdiepten we ons in de Stampertjes, Zaza en de Krullevaar. D  had steeds het hoogste woord, compleet met vinger opsteken, terwijl J boe noch bah zei.

De vader vertelde dat het probleem met de jongste was dat hij niet wilde praten. D had daar vroeger ook last van had gehad. J werd meegenomen naar een logopediste, maar nog geen resultaat.
Ik keek naar J.
Liet de vader en D hun handen tegen hun oren houden en fluisterde iets in J's oor. Hij lachte en knikte. En was geen probleem meer.