31-01-2016
30-01-2016
Ik hoop dat het klopt
Vanavond ga ik naar Nakho bear. Tijdens mijn eerste Camino liet de Wizzard me hem horen. Ik was verkocht. Vooral van Great spirit en Black as night. Het laatste nummer schreef hij toen zijn vriendin wegliep.
(Aloha heeft een onwaarschijnlijk mooie clip, bijna tacky)
En als ik het dan toch over teksten heb. Luister ernaar. Het troost.
Dus zodirect sta ik hopelijk tussen de neohippies die er niet van opkijken dat ik niemand meekreeg, maar toch per se wilde gaan, en in mijn eentje 'I believe in the good things coming' brul.
(Aloha heeft een onwaarschijnlijk mooie clip, bijna tacky)
En als ik het dan toch over teksten heb. Luister ernaar. Het troost.
Dus zodirect sta ik hopelijk tussen de neohippies die er niet van opkijken dat ik niemand meekreeg, maar toch per se wilde gaan, en in mijn eentje 'I believe in the good things coming' brul.
24-01-2016
Dringend advies
Een oude man zit op een muurtje, grote boodschappentas op de grond. Ik loop langs en ga toch weer terug. Hij wil inderdaad graag geholpen worden. Hij woont aan het einde van de straat. Ik moet halverwege bij mijn broer zijn, maar besluit helemaal met hem mee te lopen.
Hij is alleen en het is allemaal maar niks. Dit hele leven niet. En de mensen die hij daarin ontmoet al evenmin. Neem zijn dochter. Die komt alleen maar als ze wat kan halen. Anders ziet hij haar niet. En zijn ex. Dat was al helemaal een loeder. Achtentwintig jaar was hij met haar, maar ze ging vreemd. Met een leraar van haar school waar zij schoonmaakte. Alleen maar om de wip. En een borreltje drinken.
Ik knik en zeg af en toe, ach en o en jee.
We stoppen even zodat hij adem kan halen.
'Ja, ik kwam er wel achter en toen heb ik haar eruit gezet. Niks dan leugens. En wat denk je? Na twee jaar, hop: kanker. Ja, ja, zeg ik, het komt altijd bij je terug. Dat heb ik me dochter ook gezegd. Maar die luistert niet, hè. Ben jij alleen?'
'Ja.'
'Dat heb je slim bekeken. Nooit een relatie nemen. Dan ken je jezelf niet meer zijn.''
'Oké.'
'En ze wilde me nog terug. Ja, natuurlijk. Met die kerel ging het mis en toen wilde ze wel weer. Ze had zo'n spijt! Nou, ik heb der niet teruggenomen hoor. En je broer, is die leuk?'
'Ja.'
'Dat is dus een leuke kerel?'
'Heel leuk.'
'Is die ook alleen?'
'Hij heeft een vriendin.'
'Die begrijpt er zeker ook niks van.'
'Waarvan?'
'Dat jij alleen bent.''
'Zal ik uw tas nog even naar boven dragen?'
'Daar zeg ik geen nee op, kind. Je ziet er trouwens goed uit.'
Hij is alleen en het is allemaal maar niks. Dit hele leven niet. En de mensen die hij daarin ontmoet al evenmin. Neem zijn dochter. Die komt alleen maar als ze wat kan halen. Anders ziet hij haar niet. En zijn ex. Dat was al helemaal een loeder. Achtentwintig jaar was hij met haar, maar ze ging vreemd. Met een leraar van haar school waar zij schoonmaakte. Alleen maar om de wip. En een borreltje drinken.
Ik knik en zeg af en toe, ach en o en jee.
We stoppen even zodat hij adem kan halen.
'Ja, ik kwam er wel achter en toen heb ik haar eruit gezet. Niks dan leugens. En wat denk je? Na twee jaar, hop: kanker. Ja, ja, zeg ik, het komt altijd bij je terug. Dat heb ik me dochter ook gezegd. Maar die luistert niet, hè. Ben jij alleen?'
'Ja.'
'Dat heb je slim bekeken. Nooit een relatie nemen. Dan ken je jezelf niet meer zijn.''
'Oké.'
'En ze wilde me nog terug. Ja, natuurlijk. Met die kerel ging het mis en toen wilde ze wel weer. Ze had zo'n spijt! Nou, ik heb der niet teruggenomen hoor. En je broer, is die leuk?'
'Ja.'
'Dat is dus een leuke kerel?'
'Heel leuk.'
'Is die ook alleen?'
'Hij heeft een vriendin.'
'Die begrijpt er zeker ook niks van.'
'Waarvan?'
'Dat jij alleen bent.''
'Zal ik uw tas nog even naar boven dragen?'
'Daar zeg ik geen nee op, kind. Je ziet er trouwens goed uit.'
23-01-2016
Deuren te koop
Op marktplaats vond ik hardhouten deuren voor mijn tuinhuis. E reed me erheen Hij zag de deuren en vroeg of ik wist dat het enkel glas was. Ik wist dat niet. En twijfelde.
Overleg met E.
We laadden de deuren in. De twijfel verdween en ik was blij dat stap één voor de verbouw was gezet.
Ik haat verbouwen. Al die beslissingen die je moet nemen. En als je ze dan eindelijk genomen hebt hoe ze weer op andere zaken invloed hebben, waar je dan weer een volgende beslissing over moet nemen.
We stonden in mijn huisje.
Deze zijn net wat breder dan de oude, dus moet ik kiezen of ik de ene raampartij smaller wil, of de andere. Als het de andere wordt, heeft dat invloed op nog weer een ander raam.
Daar was de twijfel weer.
's avonds bel ik met F.
'Toch zou ik het meteen goed aanpakken, als je het nu dan toch eindelijk doet.'
Overleg met E.
We laadden de deuren in. De twijfel verdween en ik was blij dat stap één voor de verbouw was gezet.
We stonden in mijn huisje.
Deze zijn net wat breder dan de oude, dus moet ik kiezen of ik de ene raampartij smaller wil, of de andere. Als het de andere wordt, heeft dat invloed op nog weer een ander raam.
Daar was de twijfel weer.
's avonds bel ik met F.
'Toch zou ik het meteen goed aanpakken, als je het nu dan toch eindelijk doet.'
22-01-2016
Nog best coherent
Tijdens het eten maakt R ruzie met zijn vriendin via de app. Hij kan er niet tegen als ze dronken is. Dan belt ze.
Hij: 'You're drunk like a bananah,' en hangt op.
Ze stuurt een app.
'I'm not drunk like a banana, like you're not an ashole.'
Hij: 'You're drunk like a bananah,' en hangt op.
Ze stuurt een app.
'I'm not drunk like a banana, like you're not an ashole.'
21-01-2016
Waarheen, waarom
Soms kunnen gesprekken een rare wending nemen. Zeker als je je bedenkt dat degene aan de andere kant niet ziet wat jij ziet.
Het kan bijvoorbeeld zo gaan:
Ik: 'Ik heb het gehad met ... mopperdemopper.'
W: 'Ja, komt omdat je gedrag anders is, maar het resultaat niet.'
Ik: "'Hé, er ligt een penis op straat.'
W: 'Wat?'
Ik: 'Er ligt een piemel op straat.'
Alsof W niet weet wat een penis is.
Ik begon een fotosessie, kreeg hem er niet goed op, maar zag af van het rechtop zetten van het ding.
Toen ik na een uur weer langs liep was de piemel verdwenen.
Ik vraag me wel af waarheen.
Het kan bijvoorbeeld zo gaan:
Ik: 'Ik heb het gehad met ... mopperdemopper.'
W: 'Ja, komt omdat je gedrag anders is, maar het resultaat niet.'
Ik: "'Hé, er ligt een penis op straat.'
W: 'Wat?'
Ik: 'Er ligt een piemel op straat.'
Alsof W niet weet wat een penis is.
Ik begon een fotosessie, kreeg hem er niet goed op, maar zag af van het rechtop zetten van het ding.
Toen ik na een uur weer langs liep was de piemel verdwenen.
Ik vraag me wel af waarheen.
En of hij van een man of vrouw was.
20-01-2016
19-01-2016
Het lijkt maar zo
Op de site van Elke dag een Dag lees ik: Helaas het is vandaag geen dag...
Had ik dus helemaal niet door.
Had ik dus helemaal niet door.
16-01-2016
15-01-2016
14-01-2016
Krachtig, origineel en onthutsend
Highlight van de recensie die ik vandaag tegenkwam:
'Caroline Ligthart heeft een talent vergelijkbaar met dat van sommige Russische schrijvers. Donkere, ontwrichte personages strompelen moeizaam voort op hun eenzame tocht door een onvriendelijke, ongeïnteresseerde wereld. Niet vrolijk, wel prachtig.'
Lees de rest op: Hebban
12-01-2016
11-01-2016
Strippen
Vanmorgen was ik met mijn onstuitbare hoest en niesbuien waar zelfs Kleenex geen raad mee weet, aan het chagrijnen. Tot ik mijn Facebookpagina bekeek en zag dat een voor mij onbekende een schitterende strip had getekend van het verhaal Draagbaar. Toen werd alles anders. Heel anders.
Met grote, blijde dank aan Emma Ringelding!
10-01-2016
09-01-2016
Overdosis
Er zijn klachten over de frequentie van de commercial van Tom de Ridder, MKB Nederland. Vier keer per uur. Mensen die een aantal uur in de auto zitten worden zo gek van de man, dat de luisteraars massaal in opstand zijn gekomen.
Ik luister de hele dag radio 1 en sympathiseer met de klagers.
Nu blijk ik Tom de Ridder te kennen!
Opeens herkende ik zijn stem en checkte even bij zijn eega. Jawel hoor. Hij is Tom. Dat luistert toch anders. Arme man.
Ik luister de hele dag radio 1 en sympathiseer met de klagers.
Nu blijk ik Tom de Ridder te kennen!
Opeens herkende ik zijn stem en checkte even bij zijn eega. Jawel hoor. Hij is Tom. Dat luistert toch anders. Arme man.
08-01-2016
Volgende keer maar weer eindeloos uitstellen
Een niet weg te krijgen griep werd zo prominent omdat er oorpijn bijkwam, dat ik eens op de symptomen van een acute bronchitis keek. Jawel hoor, alle symptomen. Het inloopspreekuur haalde ik nog. Of ik bezwaar had tegen een arts in opleiding. Had ik niet. Als het maar snel zou gaan.
De arts boorde de thermometer te ver mijn oor in. Ik maakte me meteen zorgen over het andere. Dat ging goed. Maar de spatel duwde hij te diep in mijn keel zodat ik hem bijna onderkotste. Ik bleef vriendelijk. Hij ook. Al werd hij steeds roder.
En er was niets aan de hand. Al gedurende het onderzoek voelde ik me een hypochonder, maar hem vertellen dat ik eerder te laat dan te vroeg bij een arts zit zou, vreesde ik, niet geheel geloofwaardig overkomen, al hoefde hij alleen maar even in mijn status te kijken.
Er was niets ernstigs aan de hand, maar hij stuurde me wel naar de assistent om mijn oren te laten uitspuiten. Hij kon niet zien of ik een oorontsteking had. De assistent probeerde en probeerde, maar kreeg niets voor elkaar. Of ik maar volgende week terug wilde komen. Dan zou alles anders gaan.
De arts boorde de thermometer te ver mijn oor in. Ik maakte me meteen zorgen over het andere. Dat ging goed. Maar de spatel duwde hij te diep in mijn keel zodat ik hem bijna onderkotste. Ik bleef vriendelijk. Hij ook. Al werd hij steeds roder.
En er was niets aan de hand. Al gedurende het onderzoek voelde ik me een hypochonder, maar hem vertellen dat ik eerder te laat dan te vroeg bij een arts zit zou, vreesde ik, niet geheel geloofwaardig overkomen, al hoefde hij alleen maar even in mijn status te kijken.
Er was niets ernstigs aan de hand, maar hij stuurde me wel naar de assistent om mijn oren te laten uitspuiten. Hij kon niet zien of ik een oorontsteking had. De assistent probeerde en probeerde, maar kreeg niets voor elkaar. Of ik maar volgende week terug wilde komen. Dan zou alles anders gaan.
07-01-2016
06-01-2016
Tweedehands bloemen in de uitzending
Over tweedehands bloemen, vermeende kindermishandeling en potentiële verkrachters en intercoms valt best wat te zeggen. Kijk maar naar LetterenEtcetera
05-01-2016
Chips en spelen
We hadden gegeten bij Schiller en dachten opeens dat een film een goed idee was. Dat was het, behalve dan dat de films die ik wilde zien niet om de hoek draaiden. Dus gaf ik toe aan The hateful light, terwijl ik van te voren weet dat dat niet voor mij is weggelegd vanwege het geweld.
Normaal kijkt W films voor, zodat hij me kan waarschuwen als het eng wordt. Dan kijk ik even weg, schrik niet en kan ik een film zonder geestelijke schade doorstaan.
Maar hij had deze ook nog niet gezien. En ik hoopte nog op de humor van Pulp fiction, die ik onder zijn begeleiding tot een goed einde had weten te brengen.
Tot ver over de helft viel het heel erg mee. Er waren alleen maar tanden uit de mond van een vrouw geslagen en ze had diverse ellebogen in haar gezicht gekregen, en een paar bloedneuzen. Dat lukte me nog.
De humor bleef uit.
Mijn buren propten zich intussen met veel lawaai vol met chips en popcorn.
En toen begon het.
Ballen en pikken werden kapot geschoten, armen afgehakt, hersenen doorzeefd, ingewanden geleegd en bloed en andere lichaamseigen elementen werden ruimschoots over een liefdevolle familielid uitgespetterd.
Ik keek niet, maar kreeg dit toch mee (het traditionele tussen de vingers door kijken). De mensen naast me gaven geen kick, elke keer als ik toch even een aantal centimeter uit mijn stoel omhoogveerde vanwege te verwachten onverwacht getimed geweld.
Ze trokken gemoedelijk nog maar weer eens een zak chips open.
Normaal kijkt W films voor, zodat hij me kan waarschuwen als het eng wordt. Dan kijk ik even weg, schrik niet en kan ik een film zonder geestelijke schade doorstaan.
Maar hij had deze ook nog niet gezien. En ik hoopte nog op de humor van Pulp fiction, die ik onder zijn begeleiding tot een goed einde had weten te brengen.
Tot ver over de helft viel het heel erg mee. Er waren alleen maar tanden uit de mond van een vrouw geslagen en ze had diverse ellebogen in haar gezicht gekregen, en een paar bloedneuzen. Dat lukte me nog.
De humor bleef uit.
Mijn buren propten zich intussen met veel lawaai vol met chips en popcorn.
En toen begon het.
Ballen en pikken werden kapot geschoten, armen afgehakt, hersenen doorzeefd, ingewanden geleegd en bloed en andere lichaamseigen elementen werden ruimschoots over een liefdevolle familielid uitgespetterd.
Ik keek niet, maar kreeg dit toch mee (het traditionele tussen de vingers door kijken). De mensen naast me gaven geen kick, elke keer als ik toch even een aantal centimeter uit mijn stoel omhoogveerde vanwege te verwachten onverwacht getimed geweld.
Ze trokken gemoedelijk nog maar weer eens een zak chips open.
04-01-2016
Abonneren op:
Posts (Atom)