Het grote aftellen is begonnen. Nog twee dagen. Dan laat ik mij vrijwillig opsluiten in een artists in residence in het zuiden van Spanje. Dat klinkt heel luxe, maar dat is het natuurlijk he-le-maal niet.
Het betekent vastgeklemd zitten tussen computer en muur, twijfels over kwaliteiten, weggooien, drama, gemis. Geen internet, geen blogs, geen contact met A via skype. Het betekent ook de verplichting perfect werk af te leveren, minimaal een top tien-boek. A vindt Libris. Doe dat maar es in de deprimerende maand november.
Maar goed, ik ga op karakter. En gelukkig komt A, die ook wel voelt dat dit een groot drama is, na negen dagen kwelling naar mij toe. Hij moet mij dan wel na een aantal dagen weer achterlaten.
Alles voor de kunst.
31-10-2010
29-10-2010
Lievelingsschrijver
Er moest een ode gegeven worden aan Gerbrand Bakker. Daar was ik het heel erg mee eens. Dus gingen E, A en ik naar de OBA. We belandden, eigenlijk totaal per ongeluk, op de tweede rij, tussen allerlei prominenten.
Op de voorste rij zat ook schrijver A.S. Met hem hadden we het over Sybren Polet.
'Polet, zegt E, 'dat is mijn lievelingsschrijver!'
Meteen daarna krijgt zij onverwacht contact met haar linker buurman Dolf Verroen.
'U bent mijn lievelingsschrijver!' horen wij haar roepen.
'Ach', zegt A.S somber vanaf rij 1, 'het is een goede openingszin. Ik hoor hem ook graag.'
Maar E zei helemaal niets meer.
Op de voorste rij zat ook schrijver A.S. Met hem hadden we het over Sybren Polet.
'Polet, zegt E, 'dat is mijn lievelingsschrijver!'
Meteen daarna krijgt zij onverwacht contact met haar linker buurman Dolf Verroen.
'U bent mijn lievelingsschrijver!' horen wij haar roepen.
'Ach', zegt A.S somber vanaf rij 1, 'het is een goede openingszin. Ik hoor hem ook graag.'
Maar E zei helemaal niets meer.
28-10-2010
Lauwwarm
Wij gingen vol goede moed Thais eten in Hoorn. Na verloop van tijd komt de kokkin - witte doktersjas aan, doorzichtige badmuts op haar hoofd - aan onze tafel staan.
'Jullie hebben beefsalade besteld?'
Inderdaad.
'Er zit koriander in.'
Wij knikken instemmend. Hoe meer hoe beter.
'En citroengras.'
'Heerlijk,' bevestigen wij.
'En het is lauw. Niet warm,' klinkt het dringend.
'Dat weten we, ja.'
'Jullie hebben het wel eens eerder gegeten?'
Dat hebben wij.
Aarzelend loopt ze terug naar haar keuken.
Hoe vaak zou ze de salade terugkrijgen omdat er !!! koriander inzit en citroengras en 't dan ook nog es niet warm is %^!@&!*^?
Al met al vrezen wij dat Hoorn nog niet helemaal klaar is voor de lauwwarme beefsalade.
'Jullie hebben beefsalade besteld?'
Inderdaad.
'Er zit koriander in.'
Wij knikken instemmend. Hoe meer hoe beter.
'En citroengras.'
'Heerlijk,' bevestigen wij.
'En het is lauw. Niet warm,' klinkt het dringend.
'Dat weten we, ja.'
'Jullie hebben het wel eens eerder gegeten?'
Dat hebben wij.
Aarzelend loopt ze terug naar haar keuken.
Hoe vaak zou ze de salade terugkrijgen omdat er !!! koriander inzit en citroengras en 't dan ook nog es niet warm is %^!@&!*^?
Al met al vrezen wij dat Hoorn nog niet helemaal klaar is voor de lauwwarme beefsalade.
27-10-2010
26-10-2010
Hoogte
Mijn oom van 90 staat op mijn voicemail n.a.v. van mijn klacht over de hoogte van de stuurhut omdat ik er niet rechtop kan staan.
'Zeg, heb jij er niet aan gedacht dat je onder alle bruggen kunt dank zij die lage stuurhut van je?'
Veelzeggende stilte.
'Mooie schipper ben je.' En hangt op.
Vandaag sprak ik hem live.
'Hoorde je mijn bericht over die hoogte?'
'Ja, dat hadden wij ook al bedacht.'
De informatie wordt aan de andere kant verwerkt. Dan:
'Dat is nou precies de definitie van een geniale gedachte. Dat iedereen er op had kunnen komen.'
'Zeg, heb jij er niet aan gedacht dat je onder alle bruggen kunt dank zij die lage stuurhut van je?'
Veelzeggende stilte.
'Mooie schipper ben je.' En hangt op.
Vandaag sprak ik hem live.
'Hoorde je mijn bericht over die hoogte?'
'Ja, dat hadden wij ook al bedacht.'
De informatie wordt aan de andere kant verwerkt. Dan:
'Dat is nou precies de definitie van een geniale gedachte. Dat iedereen er op had kunnen komen.'
25-10-2010
Boekdelen
We liepen vrolijk hand in hand naar de ingang van het Boymans. Een groepje vrouwen kwam ons tegemoet, ook op weg naar de veel te drukke expositie van Kees van Dongen.
Een van die vrouwen keek zo venijnig naar onze handen dat het was alsof we in het openbaar de meest onbetamelijke overtreding maakten die je maar kunt bedenken.
Maar die vrouw houdt vast ook graag een hand vast en het treurige is dat die hand in de verste verte niet in de buurt is. En daar wordt ze heel pissig van.
Een van die vrouwen keek zo venijnig naar onze handen dat het was alsof we in het openbaar de meest onbetamelijke overtreding maakten die je maar kunt bedenken.
Maar die vrouw houdt vast ook graag een hand vast en het treurige is dat die hand in de verste verte niet in de buurt is. En daar wordt ze heel pissig van.
22-10-2010
21-10-2010
Boeven vangen
Bij het kruispunt zeker acht agenten op mountainbikes. Ze staan op de hoek met elkaar te keuvelen. Het ziet er gezellig uit. Als een bedrijfsuitje.
Ik fiets door langs het pad achter het Okurahotel. Net te laat besef ik wat er gebeurt. Twee agenten, mountainbikes tegen de boom, pakken een grote man die op een bankje zit. De ene draait zijn arm om en de ander legt zijn hand, hij heeft leren handschoenen aan, op de mond van de verdachte die heftig tegenstribbelt.
'Meewerken!' schreeuwt de agent terwijl hij de arm net iets verder uit de kom draait.
Ik zie in een flits van alles gebeuren. Handlangers die vanachter een boom het vuur op me openen, een misdadiger die mij handmatig van mijn fiets sleurt en met mij de wisseltruc wil uithalen. Explosieven die vlak voor mijn band ontspringen, een geblindeerd busje dat langsrijdt de schuifdeur opent en mij naar binnen trekt.
Is allemaal niet gebeurd.
Maar die man, die man werd wel meegenomen.
Ik fiets door langs het pad achter het Okurahotel. Net te laat besef ik wat er gebeurt. Twee agenten, mountainbikes tegen de boom, pakken een grote man die op een bankje zit. De ene draait zijn arm om en de ander legt zijn hand, hij heeft leren handschoenen aan, op de mond van de verdachte die heftig tegenstribbelt.
'Meewerken!' schreeuwt de agent terwijl hij de arm net iets verder uit de kom draait.
Ik zie in een flits van alles gebeuren. Handlangers die vanachter een boom het vuur op me openen, een misdadiger die mij handmatig van mijn fiets sleurt en met mij de wisseltruc wil uithalen. Explosieven die vlak voor mijn band ontspringen, een geblindeerd busje dat langsrijdt de schuifdeur opent en mij naar binnen trekt.
Is allemaal niet gebeurd.
Maar die man, die man werd wel meegenomen.
20-10-2010
Het gaat echt niet goed
Een kennis van mij is bezig met een opleiding tot therapeut. Zij zocht proefpersonen. Ik wist nog wel een vriendin. Gegevens waren uitgewisseld, nog geen afspraak gemaakt. Maar er werd gebeld. Door de therapeut in opleiding.
'Ja, ik dacht ik bel jou maar eens, want misschien kun jij met mij een sessie doen.'
'O?'
'Het gaat echt niet goed met mij.'
'O, wat vervelend.'
'De sessies gaan wel goed met de cliënten, maar ik zit zelf gewoon helemaal vast.'
'Nou, eh, ik kan je wel een aantal vragen stellen..'
'Ja, dat zou echt fijn zijn.'
'...maar ik weet er natuurlijk niets van af.'
'Hoezo weet jij er niets van af?'
'Ik ben er niet ervaren in.'
'Gewoon de standaard vragen stellen zoals we dat deden.'
'Ik geloof dat er toch iets niet goed gaat. Je spreekt met J. Ik heb je naam van C en zou een van je proefpersonen worden.'
Stilte.
'Het spijt me ontzettend, echt sorry, ik dacht dat je J was. Jezus, nou ja. Sorry. Nou, dan bellen we later nog wel voor een afspraak voor jouw sessie. Daag!
'Ja, ik dacht ik bel jou maar eens, want misschien kun jij met mij een sessie doen.'
'O?'
'Het gaat echt niet goed met mij.'
'O, wat vervelend.'
'De sessies gaan wel goed met de cliënten, maar ik zit zelf gewoon helemaal vast.'
'Nou, eh, ik kan je wel een aantal vragen stellen..'
'Ja, dat zou echt fijn zijn.'
'...maar ik weet er natuurlijk niets van af.'
'Hoezo weet jij er niets van af?'
'Ik ben er niet ervaren in.'
'Gewoon de standaard vragen stellen zoals we dat deden.'
'Ik geloof dat er toch iets niet goed gaat. Je spreekt met J. Ik heb je naam van C en zou een van je proefpersonen worden.'
Stilte.
'Het spijt me ontzettend, echt sorry, ik dacht dat je J was. Jezus, nou ja. Sorry. Nou, dan bellen we later nog wel voor een afspraak voor jouw sessie. Daag!
18-10-2010
Fijn kind
Schuin tegenover een verongelijkte twintiger kan ik niet anders dan meeluisteren met het gesprek dat zij onderuitgezakt voert.
'Hi mam, kan het eten zo klaar zijn als ik thuis kom (pruilend) 'anders ga ik chippies eten.'
...
'Goulash.'
...
'Dat had je twee uur geleden moeten bedenken.'
...
'Nee, dat ga ik echt niet doen, dan moet ik helemaal teruglopen.'
...
'NEE! Dan pak ik zo de auto wel.'
...
'Okey, dag.'
Tegen een vriendin die gespiegeld tegenover haar zit:
'Dan kom ik zo thuis en dan zit ze nog in pyjama. Heeft ze geen zin om zich aan te kleden. En maar de hele dag op de bank hangen. Sommigen hebben dat, zitten de hele dag op de bank op hun reet en krijgen daar geld voor. Wil ik ook wel.'
En ik wil wel dat de tijd van het Spaanse rietje weer wordt ingevoerd. Handje uitstrekken en zwiepen maar.
'Hi mam, kan het eten zo klaar zijn als ik thuis kom (pruilend) 'anders ga ik chippies eten.'
...
'Goulash.'
...
'Dat had je twee uur geleden moeten bedenken.'
...
'Nee, dat ga ik echt niet doen, dan moet ik helemaal teruglopen.'
...
'NEE! Dan pak ik zo de auto wel.'
...
'Okey, dag.'
Tegen een vriendin die gespiegeld tegenover haar zit:
'Dan kom ik zo thuis en dan zit ze nog in pyjama. Heeft ze geen zin om zich aan te kleden. En maar de hele dag op de bank hangen. Sommigen hebben dat, zitten de hele dag op de bank op hun reet en krijgen daar geld voor. Wil ik ook wel.'
En ik wil wel dat de tijd van het Spaanse rietje weer wordt ingevoerd. Handje uitstrekken en zwiepen maar.
15-10-2010
Kunst
We maken een schilderij. Mijn nichtje van zeven vindt dat het in het museum moet hangen, zo mooi is het geworden.
We komen op de onvermijdelijke discussie wanneer iets kunst is. Zij is daar heel duidelijk over. 'Als niemand het mooi vindt, maar jij zelf wel.'
14-10-2010
In het wild
W en ik lopen terug naar mijn boot. Op de kade heb ik een tuintje gemaakt. Heel duidelijk afgerasterd met een hekje. Daar staat een man, met zijn gezicht naar de straat, rustig in te plassen.
'Goedenavond,' zegt hij op zalvende toon alsof het zijn eigen tuin is waarin hij staat te zeiken.
Wij groeten verbouwereerd terug en kijken nog eens goed. Hij is het type wiskundestudent.
W: 'Staat een man met zijn lul in zijn hand in jouw tuintje te plassen en die zegt dan heel vriendelijk goedenavond.'
We kijken hem na. Het corpus delicti is inmiddels goed weggestopt.
W: 'Ik voel een blog opkomen. Heb je toch nog profijt van zo'n man.'
'Goedenavond,' zegt hij op zalvende toon alsof het zijn eigen tuin is waarin hij staat te zeiken.
Wij groeten verbouwereerd terug en kijken nog eens goed. Hij is het type wiskundestudent.
W: 'Staat een man met zijn lul in zijn hand in jouw tuintje te plassen en die zegt dan heel vriendelijk goedenavond.'
We kijken hem na. Het corpus delicti is inmiddels goed weggestopt.
W: 'Ik voel een blog opkomen. Heb je toch nog profijt van zo'n man.'
13-10-2010
De dood en zijn mogelijkheden
A wordt enthousiast van dode dieren. We reden op de snelweg en zagen een dode valk langs de kant liggen. Hij leek goed in tact. Probleem was alleen dat we op weg naar Friesland waren en dat het beest dan achterin zou liggen stinken. Dus liet hij hem met spijt in zijn hart liggen.
Inmiddels ben ik meer gewend aan zijn verzamelwoede, ik heb tenslotte ervaring opgedaan met een muis en de manen van een paard in de vriezer, diverse schedels in de kast, om nog maar te zwijgen over de verzameling skeletten in de wc.
Mijn gewenning gaat zelfs zo ver dat als we nu door landelijk gebied rijden ik in elk paard de mogelijkheid tot het maken van een trommel zie.
Ergens heb ik toch het gevoel dat ik net iets te ver ben meegegaan.
Inmiddels ben ik meer gewend aan zijn verzamelwoede, ik heb tenslotte ervaring opgedaan met een muis en de manen van een paard in de vriezer, diverse schedels in de kast, om nog maar te zwijgen over de verzameling skeletten in de wc.
Mijn gewenning gaat zelfs zo ver dat als we nu door landelijk gebied rijden ik in elk paard de mogelijkheid tot het maken van een trommel zie.
Ergens heb ik toch het gevoel dat ik net iets te ver ben meegegaan.
12-10-2010
Gewoon beginnen
Het nieuwe bootje ligt rustig langszij te dobberen, de woonboot is schoongemaakt, de deuren naar het terras staan open, er is gesport, diverse nieuwsbrieven zijn afgemeld, de linkedin-verzoeken geaccepteerd, mails beantwoord, het contract is binnen.
Niets, maar dan ook niets staat mij nu nog in de weg om een bestseller te schrijven.
Niets, maar dan ook niets staat mij nu nog in de weg om een bestseller te schrijven.
11-10-2010
Gelukt!
En liepen we maar 1x vast door onze flierefluit-instelling waarbij we verzaakten verder na te denken over een afzetting van rode boeien, kwam er maar 1x rook uit het dashboard en kregen we slechts van vier mensen aanwijzingen hoe te handelen, wat er ontlucht moest worden, aan spring gezet en aan lijntje te gooien.
Kortom: geboren schippers. En dat zijn we.
08-10-2010
Lang weekend weg
Wij gaan de oversteek wagen. Joure-Amsterdam. Als er maandag geen blog verschijnt, weet u dat het geen ideale tocht was. Ahoy.
07-10-2010
Richtingaanwijzer
Ik ben niet in een opperbeste stemming, maar ik weet me god niet waarom. Dat is niet prettig. Een mens moet op zijn minst weten waarom ze zo zit te somberen en sippen.
Bij deze bui hoort dan wel lekkere dramatische muziek. Het requiem van Mozart komt in de buurt. En plotseling hoor ik het. Op 3 minuut 55 om precies te zijn. http://www.youtube.com/watch?v=jqkMbk8eX6Y
'Rechtsaf. Linksaf.''
De mannen willen rechtsaf en de vrouwen hoe dan ook naar links. Die tweestemmigheid in mij is bekend. Mozart spelt het nog even voor mij uit. Dat is heel prettig. Maar ja. Wat nu?
Bij deze bui hoort dan wel lekkere dramatische muziek. Het requiem van Mozart komt in de buurt. En plotseling hoor ik het. Op 3 minuut 55 om precies te zijn. http://www.youtube.com/watch?v=jqkMbk8eX6Y
'Rechtsaf. Linksaf.''
De mannen willen rechtsaf en de vrouwen hoe dan ook naar links. Die tweestemmigheid in mij is bekend. Mozart spelt het nog even voor mij uit. Dat is heel prettig. Maar ja. Wat nu?
06-10-2010
Wakker worden en blijven
Ik weet heel goed dat in de diepvries van A een bevroren muis in een plastic zakje ligt te wachten op nadere instructies. Maar vanochtend vergat ik even mijn eigen diepvries. Toen ik brood wilde ontdooien en de la opentrok en de manen van een paard tegenkwam, wist ik het weer. Altijd alert blijven. Ook als het je eigen diepvries betreft.
05-10-2010
Bootje
A belt me op.
'We hebben een boot.'
'Wat?'
'Ik moest toch een bootje kopen? Nou, dat heb ik gedaan.'
Ik vind dat indrukwekkend manlijke taal. Nou weet ik toevallig wel over welke boot hij het heeft. We hebben er zondag in gevaren. A heeft als een professional onderhandeld, nu is het de koop van ons leven. Het is ook onze eerste aankoop samen.
Ik bel mijn oom van 90 die al jaren meeleeft met mijn wel en wee.
'Een boot, dat past zo bij je.'
'Ja, en het is zo fijn dat A dat ook zo geweldig vindt.'
'Kan mij wat schelen, mannen zijn er genoeg, maar het past zo bij jou!'
Ik krijg de slappe lach. Ik heb in het verleden nooit gemerkt dat er mannen in overvloed zijn. En al helemaal niet van A's kaliber.
'Luistert hij mee?
'Nee.'
'O, dan moet ik je gelijk geven. Het is een hele bijzondere man. Maar als hij bij je zou zijn zeg ik: mannen genoeg!'
'We hebben een boot.'
'Wat?'
'Ik moest toch een bootje kopen? Nou, dat heb ik gedaan.'
Ik vind dat indrukwekkend manlijke taal. Nou weet ik toevallig wel over welke boot hij het heeft. We hebben er zondag in gevaren. A heeft als een professional onderhandeld, nu is het de koop van ons leven. Het is ook onze eerste aankoop samen.
Ik bel mijn oom van 90 die al jaren meeleeft met mijn wel en wee.
'Een boot, dat past zo bij je.'
'Ja, en het is zo fijn dat A dat ook zo geweldig vindt.'
'Kan mij wat schelen, mannen zijn er genoeg, maar het past zo bij jou!'
Ik krijg de slappe lach. Ik heb in het verleden nooit gemerkt dat er mannen in overvloed zijn. En al helemaal niet van A's kaliber.
'Luistert hij mee?
'Nee.'
'O, dan moet ik je gelijk geven. Het is een hele bijzondere man. Maar als hij bij je zou zijn zeg ik: mannen genoeg!'
04-10-2010
De ideale houding
We verplaatsen skeletten. Dat doen we om de beurt en in de wc. Daar staat een model dat ik per ongeluk liet vallen. Sindsdien is het zijn standaard kwijt, maar dat opende nieuwe mogelijkheden. Iedere wc-gang gaat gepaard met het anders neerzetten, hangen of wegmof- felen van het skelet.
We hebben het er niet over. Toch is het topsport geworden.
Ieder voor zich vindt zijn eigen gevormde positie van de beenderen het beste, de nieuwe plek geniaal bedacht en wil eigenlijk dat het ding zich een tijdje in die houding ophoudt. Dat wordt genadeloos genegeerd door de ander. Je kunt de zucht horen als een van ons naar de wc moet. Daar gaat de creatieve houding waar we zo op hebben gezwoegd en die we voor altijd wilden koesteren. Het is keihard en onverbiddelijk wat zich op onze wc voltrekt.
We hebben het er niet over. Toch is het topsport geworden.
Ieder voor zich vindt zijn eigen gevormde positie van de beenderen het beste, de nieuwe plek geniaal bedacht en wil eigenlijk dat het ding zich een tijdje in die houding ophoudt. Dat wordt genadeloos genegeerd door de ander. Je kunt de zucht horen als een van ons naar de wc moet. Daar gaat de creatieve houding waar we zo op hebben gezwoegd en die we voor altijd wilden koesteren. Het is keihard en onverbiddelijk wat zich op onze wc voltrekt.
02-10-2010
En de grrr van griep
A ligt zwetend onder een deken op de bank. Heel zielig voor hem. En voor mij. Ik doe zijn huishouden. Dat doe ik braaf en graag. Maar het moet wel gezien en bewonderd worden, anders vind ik er niets meer aan.
Dus af en toe snottert hij vanonder een klamme deken hoe fantastisch ik voor hem zorg en hoe fijn dat allemaal is. En kom ik weer vrolijk aanparaderen met kopjes soep en thee, wil ik weten of hij wel genoeg drinkt, ruim ik de vaatwasser in en uit, kook (was en strijk ik zou ik hier graag aan toevoegen, maar dat is echt niet het geval).
Ik ben zelf erg onder de indruk. A ook. Al moet dat niet te grote vormen aannemen, want dan krijgt hij het natuurlijk ook te horen. Dat het verschil met normaal nou ook weer niet zo groot is, dat ik sowieso erg veel doe, enz.
Ik verwacht dat hij heel snel weer beter zal zijn.
Dus af en toe snottert hij vanonder een klamme deken hoe fantastisch ik voor hem zorg en hoe fijn dat allemaal is. En kom ik weer vrolijk aanparaderen met kopjes soep en thee, wil ik weten of hij wel genoeg drinkt, ruim ik de vaatwasser in en uit, kook (was en strijk ik zou ik hier graag aan toevoegen, maar dat is echt niet het geval).
Ik ben zelf erg onder de indruk. A ook. Al moet dat niet te grote vormen aannemen, want dan krijgt hij het natuurlijk ook te horen. Dat het verschil met normaal nou ook weer niet zo groot is, dat ik sowieso erg veel doe, enz.
Ik verwacht dat hij heel snel weer beter zal zijn.
01-10-2010
De K van
De redactrice belde me terug om te vertellen dat ze haar twijfels had n.a.v. mijn cv omdat ik geen ervaring had met consumentenprogram- ma's. Ze was maar liever meteen heel eerlijk. Dat vond ze erg belangrijk.
Kortom: ik stond stijf van de stress, iets waar ik normaal geen last van heb. Het gesprek met haar en de eindredacteur ging goed en ze wilden me hebben. Ik twijfelde, niet alleen om de dagprijs, maar ook omdat ik geen goed gevoel bij de redactrice had. Maar na een doorwaakte nacht waarin ik in gedachten allerlei onderwerpen aandroeg, wist ik dat ik niet moest zeuren over foute vibes en het moest doen.
Dat mailde haar ik met de vraag of de reiskosten er wel bovenop kwamen. Ze mailde kortaf terug dat dat het geval was. Prima. Mijn beste vriendin hoefde ze niet te worden. Ik had het wel aardig gevonden als ze gezegd had dat ze blij was dat ik de beslissing had genomen, of iets dergelijks. Maar toen bedacht ik me dat ze natuurlijk liever eerlijk en open was en dat ze dat helemaal niet vond, dus wijselijk haar mond hield.
Vandaag ontving ik een mail van haar dat omdat ze niets meer van mij hoorde ze er van uit ging dat ik het niet wilde doen vanwege de dagprijs. Ze waren in onderhandeling met iemand anders. Maar verder wel veel succes.
Tot zover de redactrice die zo graag maar meteen eerlijk was. En omdat ik soms ook heel eerlijk en open wil zijn weet ik eerlijk gezegd nog wel een item voor de volgende uitzending.
Abonneren op:
Posts (Atom)