29-03-2010

Flaptekst

Vandaag moet ik mij buigen over de flaptekst. Die wordt gebruikt voor publicatie op de site van Het Beste Manuscript 2009.
Noot van de organisatie:
  • Lees je achterflap nog eens goed door. Laat er ook een geoefende derde naar kijken. Die achterflaptekst is heel belangrijk, die moet lezers en uitgevers prikkelen. 
Een zorgvuldig uitgekozen geoefende derde las mijn eerste versie. Zij schreef:
  • Een flaptekst moet toch teasend, spannend en mysterieus zijn? Iedereen het geld uit de portemonnaie trekkend? In ieder geval moet ie korter en krachtiger. Lekker overdrijven, aandikken en spannend maken.
Flap.

Ik heb regelmatig een boek gekocht en na lezing kunnen constateren dat de flaptekst de lading totaal niet dekte. Voor uitgevers is dat blijkbaar geen probleem. Als het maar verkoopt.

Vandaag schrijf ik em. Ik zal overdrijven, aandikken en spannend maken. Mijn boek is dat totaal niet. Als de uitgever er nu zelf ook maar intrapt.

28-03-2010

Beest met humor

Als ik het leven, de wereld of mijzelf niet zie zitten, is er nog altijd:
I want to be like you. Heel handig. Niet alleen voor mij. Dat zou je kant-en-klaar overal moeten kunnen inzetten en opdringen. Vrede alom.

Op de toekomstige sleper, aan het kerkelijke hek of voor het landelijke waterhuis is het lastig muziek draaien om de buitenwereld goed af te stemmen voordat ze binnenkomen. Daar heb ik het volgende voor gevonden, voor bij de deur:


27-03-2010

De prijs

Mijn lief en ik willen de rimboe in. Wonen in de bossen (en water natuurlijk). Het ultieme huisje in het groen. Liever nog een kerk die we kunnen bewonen. Dus zoek ik.

Mijn lief en ik willen een sleper. Om de weekenden het land door te varen, vrijheid te voelen, vrij te zijn. Maar dan wel samen. Dus zoek ik. Tweedehands. Nieuw. Een aantal sites verder weet ik dat het mij niet kan schelen hoe duur dat ene juiste - image - kost.

Mijn lief en ik willen met vakantie. Omdat ik dominant schijn te zijn in ideeen en uitvoering, zoekt hij. Ik doe hetzelfde, maar dan stiekem. Mooie site gevonden. Toch houd ik mijn mond, hoewel ik het liefste...

Vandaag wilde ik wel in Equador wonen. Mijn lief vond Spanje beter. Ik heb ons huis gevonden. Een tonnetje plus nog wat. Meteen daarna de sleper. Zo'n tien ruggen. Als er goed wordt onderhandeld.
Maar dan heb ik wel het landelijk wonen hier in Nederland moeten laten schieten.

26-03-2010

Met de darmen op straat

Lief blogt ook. Ja, natuurlijk was ik eerder. Maar in een relatie die nog goed is, mag je dat niet mee laten tellen.

Het feit dat hij blogt is nog niet zo erg, al hengelt hij nu net als ik met gespitste oren blogbare uitspraken uit de lucht. Ala.
Maar wat te doen met zijn prachtige verhalen vol bruikbare, zeer bruikbare uitdrukkingen?

To use or not to use...

25-03-2010

Goeierik

Mijn wc hangt vol met foto's. Mijn neefje van vijf komt de kamer weer in.
'Ken jij Pipi Langkous?'
Ik zie aan zijn blik dat hij mij plotseling anders ziet. Stoer. Onaantastbaar. Heldin.
De verleiding is groot. Maar ik ben volwassen. Ik vertel hem dat het een ansichtkaart is. Nu bloost hij. Ik kan de schaamte over zijn gezicht zien wandelen.
'Pipi is een goeierik,' constateert hij dan ferm.
En zo is het.

24-03-2010

DvdD

Ik ben druk bezig met het schoonmaken van mijn terras, als ik de buurman zijn bijna gezonken bootje zie hozen. Moeizaam met een puts vanaf de kade. Bij het bootje heeft het water de hele winter tot aan de rand gestaan, dus best goed dat de buurman actie onderneemt.
Ik heb een elektrische pomp. En omdat ik mijn Daad van de Dag nog niet heb gedaan, bied ik hem het vruchtgebruik aan. Dat vindt hij een goed idee.

Hij haalt een verlengsnoer terwijl ik de pomp in zijn bootje laat zakken, dan loop ik naar binnen om de boel verder te regelen. Op mijn weg terug hoor ik hem heel droogjes zeggen: 'Hij zinkt.'
Ik kijk om en zie het laatste restje boeg filmisch zinken. Een mooi shot. Maar mijn buurman heeft er niets aan. Hij staat te kijken naar de belletjes. 'Snel gaat dat,' zegt hij nog.

We turen samen in het water waar het dekzeil zachtjes naar ons wuift.
Morgen mijn DvdD net iets eerder inzetten.

22-03-2010

Heel naturel

Omdat ik had besloten de dag makeuploos door te brengen, zag ik er niet uit. Dit gegeven had ik geraffineerd gecombineerd met een vormeloze trui van A. en een broek die in mijn kruis hing. Ongegeneerd bewoog ik mij door de openbare ruimte.

Terug bij mijn boot staat er een cameraploeg voor de deur. Uit Sri Lanka. Of ze mij mogen interviewen over het watergebruik op woonboten. Ik ben niet kinderachtig. Het mocht.

Toch erg blij dat ik geen hond ken in Sri Lanka.

21-03-2010

Emilie

Vooraf vonden wij het een prettig idee dat er geen pauze in de opera Emilie zat. De Finse sopraan Karita Mattila is een wereldster, dan taal je niet naar een glas wijn tussen de bedrijven door.

Ik deed hard mijn best open te staan voor een onnavolgbaar irritant geheel in een schitterend decor, toen er plotseling een hard gekreun opsteeg. Een man in nood. Het hoort erbij, dacht ik. Toch was de timing wat merkwaardig. Het roepen hield aan en achter de regietafel werd men onrustig. Toen verstomde de schreeuw om hulp.

Door dit intermezzo duurde de anderhalf uur een fractie korter dan onoverkomelijk eindeloos. Niet het lijden van Karita maar van deze man was hetgene dat me werkelijk raakte. Dat was echt.

20-03-2010

NL Doet

Vandaag ben ik geaaid door een bekende Nederlander. Ik vond het best prettig, ook al kende ik hem niet.
Weg zijn al mijn zorgen en het omzichtige handelen om te voorkomen dat hij afhaakt. De buit is en blijft binnen. En staat mij heel vriendelijk te aaien.

19-03-2010

Zorgvuldig

Verboden, vanaf nu: mij vertellen dat iedereen zijn sleutels laat verdwijnen waardoor hij op kosten wordt gejaagd. Mijn hersenen komen onmiddellijk in actie: oppassen, zorgen dat ik niet bij de meerderheid hoor, zorgvuldig omgaan met andermans spullen, bewijzen dat er toch nog mensen zijn op wie hij kan bouwen.

NL Doet. In de ontvangstzaal hebben we negentig oranje jasjes uitgedeeld aan vrijwilligers, lekker herkenbaar. De mensen zijn verdwenen, de jassen ook. Die van mij hing net nog over een stoel. Met de sleutels heel zorgvuldig opgeborgen in mijn oranje jaszak.

18-03-2010

Omweg

Ik had A al jaren eerder kunnen ontmoeten. We volgden dezelfde lijnen door de stad. Niet de gangbare paden, maar de achterafsteegjes, de doodlopende grachten, de omloop-routes.

Toch is dat nooit gebeurd. We moesten eerst nog het een en ander ontdekken en hier en daar wat van ons afschudden. Tenslotte kwamen we elkaar tegen, ergens ver buiten de stad. Op een plek waar geen van ons tweeen eerder was geweest.

En nu het zo is, gaat de tijd de verdieping in. En weet ik dat die eindeloze vertraging ergens heel erg goed voor was.

17-03-2010

Het Beste Manuscript 2009

Gefeliciteerd! Ja, je leest het goed. Je hoort bij de winnaars!

Dat zijn prettige mailtjes om te openen. Zeker zo vroeg in de ochtend. Ik hoor bij de winnaars. De toon van de dag, misschien zelfs van mijn leven, heeft zich gezet.

Ik ga koffie zetten. Dit vraagt om rust en contemplatie. In de zon, die vandaag zowaar schijnt. Rustig schommelen op mijn terras... Je hoort bij de winnaars.

Vanaf vandaag heb ik een keurmerk. Alles kan. Sterker nog: ik kan alles. Alles mag. Onder en boven de wet. Alleen nog maar schrijven. En wat ik schrijf zal vanaf nu ontvangen worden met de woorden:
Ja, je leest het goed...

16-03-2010

Stratenmakers

De stapel straatstenen ligt voor het poortje van mijn boot. Ik pak mijn fototoestel. Klikkerdieklik, klikkerdieklak. Tot ik gestoord word door getoeter. Ik kijk even opzij. Stratenmakers in een auto. Ik klik feller.

Man, net van de middelbare school, stapt woedend uit de auto.
'U gaat toch geen foto's maken?!'
'U blokkeert de hele ingang!'
'Dan komt u toch effe naar ons toe!'

Ik besef dat ik door zijn inzet de verkeerde kant op ben gegaan, maar ik kan niet meer terug. 'Niet dat ik meteen een klacht ga indienen,' sputter ik wat na.

Inmiddels zit ik bloedchagrijnig in mijn boot. Heb 't lef niet om naar buiten te gaan en te zeggen dat hij gelijk heeft. Dat betekent dus ook dat ik niet kan gaan winkelen. En daar heb ik toevallig ongelofelijke zin in.
Trots is een opgesloten toestand.

04-03-2010

Heel lekker belangrijk

Soms verkeer ik in een situatie die niet geheel bijdraagt aan mijn positieve gevoelens omtrent de mensheid. En dan in het bijzonder jegens mensen die zich door hun positie kunnen veroorloven te doen wat ze willen.

Eigenlijk had er moeten staan: ik haat de man die liegt en zijn staf daarvoor laat opdraaien. En ik haat zijn staf. Omdat ze hun agressie over het feit dat ze zichzelf voor zijn karretje laten spannen op mij afreageren.

De situatie
Opnamen met de prominent. Cameraploeg, fotograaf en groot materieel staan klaar. Geen prominent te zien. Ik maak een foto van de wachtende ploeg. Mijn camera geeft de tijd heel aan. Bewijsstuk 1. Er wordt een keer op mijn mobiel gebeld. Er wordt niet ingesproken. Het is een onbekend nummer in de display. Bewijsstuk 2.

Ik neem contact op en word onheus bejegend. Ik kan niet gaan knallen, dan verlies ik de prominent. Het is allemaal onze schuld wordt er gefoeterd. Zij waren aanwezig, maar zagen niets van onze grootse opzet. Ik breng bewijsstuk 1 niet in.
Zij hebben mij gebeld. Ik nam niet op. Ik breng bewijsstuk 2 van lakse intentie niet in.

De prominent heeft besloten niet te komen.
Ik blijf tegennatuurlijk rustig. Gewoon wachten tot de brieser iets gaat ondernemen omdat hij, ook al heeft hij een enorm slechte jeugd gehad, en ook wel in de gaten heeft dat dit te ver gaat.

De prominent besluit dat hij 3 uur later dan de afgesproken tijd genegen is te komen. Dan gaat de telefoon. Een staflid. Vrouwelijk dit keer. Ik heb al eerder erg onaangename ervaringen opgedaan met deze vrouw. Ze schreeuwt en gromt uit gewoonte en wat ze gromt en schreeuwt ligt ver onder het gemiddelde van de 120IQ. Toch raak ik van slag. Ik houd de telefoon wat verder van mijn oor. Zo intensief is deze vrouw bezig met haar werk.

Ik zou heel graag deze mensen met naam en toenaam noemen. Ik doe het niet. Waarom? Ik hou het maar op mijn opvoeding. Ik heb namelijk wel een goede jeugd gehad.

02-03-2010

Nagedacht

Ik heb nagedacht. Ik ben eruit.

Website. In de maak.
Visitekaartjes. In de maak.
Richting. Bekend. Al jaren. Dat bedacht ik tijdens het denken hierover. Nu alleen de route nog. Valt allemaal reuze mee.

Eerst een kop thee om alles eens goed te laten zakken. En dan wel zodanig dat ik het ook onthoud.

01-03-2010

Dag van de agressie

Vandaag is het agressiedag. Eergisteren complimentendag, geen gehad, geen gegeven. Dan maar sterk terugkomen in de agressie. Het lukt. Alles wekt mijn woede.
De manier van lopen van een peuter.
De apotheker.
De postbode.
De vriend voor wie ik moest gaan stemmen.
Het paspoort dat ik vergat.
De terugweg die altijd korter is dan de heen. Maar toch.
De man die onthulde dat de naam op het stembiljet in de verste verte niet overeenstemde met die van de vriend.
Iedereen die beweegt.

Laten we voor deze dag een uitloop tolereren.