Strechen

Nadat de Wizzard en Maggie de Camino verder afliepen, ging ik de stad in om me te laten masseren. Het was een merkwaardige ervaring. Een vrouw deed mijn benen en een man mijn rug.

Het was alsof de man haast had, hij ging enorm tekeer. Maar ik vond het heerlijk en het duurde een uur. Aan het einde zei hij iets in de trant van, we laten je alleen, en ook nog iets met strechen. 

Geen idee. Ik vroeg hem nogmaals wat hij zei, hij herhaalde het, maar ik verstond er nog steeds geen zak van, zei toch 'vale' en hij verdween. 

Daar lag ik. In een vreemde stad, op een Spaanse massagetafel, met een handdoek over mijn kont te peinzen wat hij gezegd kon hebben. In mijn eentje strechen leek me niet zinvol, dus kleedde ik me half aan. En ging weer op de tafel zitten. 

Hij opende de deur, en blijkbaar had ik het goede gedaan, want hij was erg tevreden. Ik moest mijn handen in mijn nek leggen, en hij trok me omhoog.
Krak, krak, krak. Klaar.