W en ik gingen om 7.20 op pad. Het was een zware dag, we liepen berg op (1270m) berg af, en weer berg op en af, en dat allemaal door de sneeuw. Het was schitterend weer, de zon bleef maar schijnen en we hadden een wintersportgevoel. W was er snel van overtuigd dat hij wel aan dit leven zou kunnen wennen.
Tijdens de lunch namen we een fles wijn en rolden met rode wangen verder naar beneden.
Het was weer mooi. Heel mooi.
De onwaarschijnlijk mooi gelegen herberg, aan een rivier met een groot weiland ervoor, bleek open te zijn. We werden hartelijk ontvangen door Jezus, en mochten in een eigen kamer. Dus weet W nog steeds niet hoe het is om met snurkende mannen op een slaapzaal te liggen, terwijl je net doet alsof het snel stromende beekjes zijn.
Ik geloof niet dat hij er rouwig om is.
Vandaag: 27,6, Triacastela.
Nog: 134,1 te gaan.
Tijdens de lunch namen we een fles wijn en rolden met rode wangen verder naar beneden.
Het was weer mooi. Heel mooi.
De onwaarschijnlijk mooi gelegen herberg, aan een rivier met een groot weiland ervoor, bleek open te zijn. We werden hartelijk ontvangen door Jezus, en mochten in een eigen kamer. Dus weet W nog steeds niet hoe het is om met snurkende mannen op een slaapzaal te liggen, terwijl je net doet alsof het snel stromende beekjes zijn.
Ik geloof niet dat hij er rouwig om is.
Vandaag: 27,6, Triacastela.
Nog: 134,1 te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten