Ik werd gesommeerd me om vijf uur in de kroeg te melden om te brainstormen met een crew die ik hoog acht. Ik ken de leden, maar heb nog nooit met ze gewerkt. De editor begroette me met: 'Welkom bij de club.' Toen dacht ik, dit zou best eens een fijne bespreking kunnen worden.
En dat werd het.
Mooi dat vlak nadat een vriendin mij vermanend had toegesproken met de woorden dat het niet voor niets was dat ik een jaar geen werk vond omdat het nodig was om te resettelen omdat het niet niks was wat er met mij en mijn hart was gebeurd, en ik plotseling besefte dat dat wel eens waar zou kunnen zijn, in plaats van te denken: ik doe geen fuck met met mijn leven, komt dit.
Er zaten vijf dagen tussen.
Dat je toch gaat denken, kan ik dat nou niet eerder bereiken (of makkelijker nog: eerder toegesproken worden) zo'n staat van inzicht, dan was alles sneller gegaan.
Nee. Weet ik ook wel.
Maar ik wilde het toch even als overweging meegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten