Ik liep langs de bestelauto en hoorde een man: 'Hallo, is daar iemand,' roepen.
Fractie van een seconde dacht ik: verborgen camera. Zo klonk het. Hol en droog. Maar voor de zekerheid probeerde ik toch de achterdeur van de bus te openen.
'De zijkant,' galmde het van binnen.
Ik liep braaf om, deed de schuifdeur open en had de pakjesbezorger bevrijd.
De man zei me dankbaar te zijn en ook dat dit hem nog nooit was overkomen.
Het gebeuren had zo'n drie seconden in beslag genomen.
Ik word echt steeds sneller in het verrichten van mijn goede daden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten