Bij buikdansen deed een meisje van acht mee. Ze had een schitterende jurk aan, met ik weet niet hoeveel glimmertjes. De lerares, een Tunesische schone, greep haar hand en plaatste het meisje helemaal vooraan.
Het was prachtig. Dat hele kleine blonde meisje naast de donkere buikdanseres. Ze danste zonder op ons te letten, ging totaal op in het geheel, ze zwaaide te erg met haar armen, ze kruiste haar handen verkeerd, ze draaide haar heupen naar links in plaats van rechts en danste, danste maar door.
Het was een schitterend gezicht. En dan bestaat er ook eigenlijk helemaal niet zoiets als fout of verkeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten