In een vlaag van Amsterdams meedoen, fietste ik naar het Stenen Hoofd om de intocht van de Tallships te zien. Niet gehinderd door enige kennis van het programma. Ik stond, zat en slenterde er vanaf een uur of twaalf. Na contact met iemand die het kon weten die mij op het hart drukte nog even geduld te hebben, bleef ik.
Zo kon ik getuige zijn van diverse ruzies.
Twee vrouwen, bejaard, die met stoeltjes liepen, wrongen zich naar voren. Daar zaten een man en een vrouw op de bagagerekken van hun fiets. Of die fietsen even weg konden, dan konden de vrouwen daar hun stoeltjes neerzetten.
Even later.
Een man, te dik en een vrouw, beetje te dik, hadden om een uur of 08.00 hun campingstoeltjes uitgeklapt, het bier opengemaakt en zaten zwijgend te wachten. Gezellig. Totdat twee ranke jonge vrouwen het in hun hoofd haalden voor ze te gaan staan. De zittende partij ageerde.
De jonge vrouw zei heel kalmpjes:
'We gaan zo weg, rustig maar mevrouw, het komt allemaal goed.'
Maar na een paar minuten zei ze tegen haar gezelschap dat ze geen zin had in deze sfeer te blijven staan.
Ik gaf haar wel gelijk.
Helemaal toen de campingstoelmevrouw ging staan en aan de rand van de pier de boel ging bekijken. Heel rustig het uitzicht benemend van al die zittende mensen.
Hoewel... uitzicht. Geen boot te zien. Dat gebeurde pas 2 uur later, toen ik degene die het kon weten allang had vervloekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten