Op een bank bij de receptie in het chique pand van de uitgever wachtte ik geduldig op 'mijn' redacteur. Intussen luisterde ik alle gesprekken af die gevoerd werden in de kamers waarvan de deuren wagenwijd open stonden. Uiteindelijk bleek hij gewoon achter zijn bureau te zitten. Zoals het hoort.
Toen ik eindelijk bovenkwam zei hij: 'Zat je al een kwartier te wachten? Ik dacht dat je onder een tram gekomen was.'
Ik kreeg niet de indruk dat hij dat zonde vond van al dat pas ontdekte talent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten