De Franse campagne. Een met klimop begroeide oude boerderij, een hangmat waar we met z'n tweeën in liggen. A's vader brengt ons drankjes. We durven niet te schommelen, we zijn er al een keer doorheen gezakt. A's moeder gooit een zak chips moutarde tussen ons in. In de verte ploegt de boer het land.
Ik nip aan m'n kir en denk aan het feit dat het verkeren kan.
Zo ziet ons hiernamaals eruit.
Voor ongeveer 3 kwartier. Telefoon. Of A een training wil doen. Overmorgen. Dat betekent dat we eerder terug moeten. We doen het. Omdat het plezier van zo'n training weer in een ander stukje Walhalla ligt. Al is dat zonder A's lieve ouders, schommelen in de hangmat, zoete kir, een ploegende boer en een warme augustuszon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten