Met W wandelde ik 23 km om en door en langs Haarlem, Overveen, Santpoort, Velzen, begraafplaatsen en wat dies meer zij.
Onderweg renden twee mannen ons tegemoet.
'Hé, een bekend gezicht,' gilden ze tegen W, die natuurlijk weer deed alsof zijn neus bloedde. Niks geleerd van het X-commercial. Toen we de mannen nog een keer tegenkwamen, stopte de ene. Hij wilde nou echt wel eens weten waar hij W van kende.
Uiteindelijk werd er opgebiecht. En W kreeg natuurlijk weer op zijn arme bekende kop van mij.
Maar toen we doorwandelden vertelde hij dat hij het toch een gekke situatie zou opleveren als hij meteen zou zeggen 'Ja, van tv,' maar dat de ander dan woest met zijn hoofd zou schudden, 'Nee, helemaal niet van tv, van het hardlopen!'
Toen pas kon de schrijfster zich inleven.
Vandaag fietste ik langs een cameraploeg en Thomas Acda die een loopje moest doen. Ik ken hem van de studie. Dat was weliswaar heel kort, hij pakte heel snel zijn biezen om wat van zijn leven te maken. Maar ik heb wel naast hem in de banken gezeten. Dus groette ik hem. Ik kon aan de intonatie van zijn groet afleiden dat hij dacht: daar is weer zo'n idioot die mij denkt te kennen. Of wil kennen.
Ik denk dat ik W's strategie ga volgen.
Alle bekende Nederlanders die ik echt ken gewoon negeren. Pas als ze aandringen groet ik.
Of ze denken: daar heb je weer zo'n arrogante onbekende Nederlander...
Onderweg renden twee mannen ons tegemoet.
'Hé, een bekend gezicht,' gilden ze tegen W, die natuurlijk weer deed alsof zijn neus bloedde. Niks geleerd van het X-commercial. Toen we de mannen nog een keer tegenkwamen, stopte de ene. Hij wilde nou echt wel eens weten waar hij W van kende.
Uiteindelijk werd er opgebiecht. En W kreeg natuurlijk weer op zijn arme bekende kop van mij.
Maar toen we doorwandelden vertelde hij dat hij het toch een gekke situatie zou opleveren als hij meteen zou zeggen 'Ja, van tv,' maar dat de ander dan woest met zijn hoofd zou schudden, 'Nee, helemaal niet van tv, van het hardlopen!'
Toen pas kon de schrijfster zich inleven.
Vandaag fietste ik langs een cameraploeg en Thomas Acda die een loopje moest doen. Ik ken hem van de studie. Dat was weliswaar heel kort, hij pakte heel snel zijn biezen om wat van zijn leven te maken. Maar ik heb wel naast hem in de banken gezeten. Dus groette ik hem. Ik kon aan de intonatie van zijn groet afleiden dat hij dacht: daar is weer zo'n idioot die mij denkt te kennen. Of wil kennen.
Ik denk dat ik W's strategie ga volgen.
Alle bekende Nederlanders die ik echt ken gewoon negeren. Pas als ze aandringen groet ik.
Of ze denken: daar heb je weer zo'n arrogante onbekende Nederlander...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten