We kozen voor de gratis herberg. In de gids stond dat we de sleutel bij de apotheek moesten halen. We haalden de sleutel bij de apotheek, en konden die hele verdomde herberg niet vinden. Uiteindelijk kwamen we langs een schoolplein. Dat hek moesten we hebben. Het hek was dicht. Jongetjes gilden en schreeuwden, het hek bleek open.
Dat vonden zij al het avontuur van hun leven, maar het was pas het begin.
De wizard was zo kapot en had last van blaren, dus hij vond de cel waarvan wij de sleutel hadden niet erg. Ik dacht er anders over. Hij ging even liggen, terwijl ik buiten aan een tafel wachtte op zijn voortschrijdend inzicht.
De kinderen kwamen met me praten. Nou ja, gillen en joelen. Met het beetje Spaans dat ik spreek, hadden we toch een mooie conversatie.
Of ik de rupsen wilde zien die ze gevangen hadden.
Dat wilde ik.
De leider rende weg en kwam terug met een schoenendoos met plastic eroverheen. Bladeren en rupsen.
Of ik er een wide.
Dat wilde ik niet.
De doos weer opgeborgen.
Omdat de Wizard zich nog verschool, ging ik een rondje schommelen. Maar Leonardo had daar andere ideeën over. Hij begon me heel indringend van iets te overtuigen. Ik had geen idee van wat. Hij werd steeds bozer. Tot ik begreep dat hij op de schommel wilde.
Even verderop hing een schommel treurig te wachten op beweging.
Ik verwees hem naar die schommel.
Boos droop hij af.
Vilarinho - Sao Pedro de Rates 11,5 km
Dat vonden zij al het avontuur van hun leven, maar het was pas het begin.
De wizard was zo kapot en had last van blaren, dus hij vond de cel waarvan wij de sleutel hadden niet erg. Ik dacht er anders over. Hij ging even liggen, terwijl ik buiten aan een tafel wachtte op zijn voortschrijdend inzicht.
De kinderen kwamen met me praten. Nou ja, gillen en joelen. Met het beetje Spaans dat ik spreek, hadden we toch een mooie conversatie.
Of ik de rupsen wilde zien die ze gevangen hadden.
Dat wilde ik.
De leider rende weg en kwam terug met een schoenendoos met plastic eroverheen. Bladeren en rupsen.
Of ik er een wide.
Dat wilde ik niet.
De doos weer opgeborgen.
Omdat de Wizard zich nog verschool, ging ik een rondje schommelen. Maar Leonardo had daar andere ideeën over. Hij begon me heel indringend van iets te overtuigen. Ik had geen idee van wat. Hij werd steeds bozer. Tot ik begreep dat hij op de schommel wilde.
Even verderop hing een schommel treurig te wachten op beweging.
Ik verwees hem naar die schommel.
Boos droop hij af.
Vilarinho - Sao Pedro de Rates 11,5 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten