Ice bucket anders

Er werd opgefrist door de Iceman. Ik zat in een workshop voor toekomstige instructeurs. Dat was wel even een ander verhaal. Allemaal super gemotiveerde mensen. Het trekt wereldverbeteraars, zoals een van die leuke verbeteraars mij vertelde.
We eindigden weer met een ijsbad, en als je instructeur wordt dan moet je het tussen de ijsblokjes wel een aantal minuten volhouden. Ik bekeek de mensen die voor mij gingen. Ze bleven angstig lang zitten. I stond er naast. De vrouw die er zelf zo'n vijf minuten uithield, zei tegen me dat ik niet na moest denken. Gewoon doen. Dus deed ik gewoon. Het viel me erg mee. Ik hield mijn adem rustig. Er kwam maar heel af en toe een lichte schok. I zei dat ik eerst met de kou mee moest gaan en het dan terugpakken. Het werkte. Ik bleef er best lang in, tot aan mijn nek. Ik ging zelfs twee keer met mijn hoofd onder water. Het voelde echt lekker.
Toen kwam er een jongen in pak met gitaar. Die wilde de Ice bucket challenge doen met een van de twee baden die er stond. Tot grote ergernis van mijn buurvrouw. 'Gewoon overmaken,' riep ze, 'Of verzin iets nieuws!'
De jongen hoorde het niet. Hij deed zijn ding. Kreeg al gitaar spelend het bad over zich heen. En eindigde met twee vrouwen in het andere ijsbad.
Dat was dan misschien wel nieuw.