Op de derde dag kom ik lekker in het werken. We zitten buiten in de zon en opeens wil W dat ik iets ga halen wat ik vriendelijk weiger. Hij kijkt me aan en zegt:
'Weet je wat het is? Jij dient niet. Jij denkt alleen maar aan de kunst. Je bent net een vent.'
Bij het avondeten hebben we een goed gesprek. Ik denk dat ik doodga, en dat ik dat volgende week te horen krijg. W reageert niet echt heel empatisch.
'Dat flik je me niet hoor. Jarenlang geïinvesteerd in een goede vriendschap, en dan knijp je er niet tussenuit zonder dat ik daar dan een beetje plezier aan heb beleefd.'
Op de vierde dag zit ik aan de keukentafel te werken terwijl W staat te koken. Dat vindt hij leuk, dus dat is niet zielig. Ook niet dat hij dat vier dagen achter elkaar moet doen.
Hij is in zijn nopjes met wat hij allemaal aan het creëren is. Hij zingt. Maar plotseling hoor ik hem voor zich uit fluisteren. Hij staat even voor zichzelf een act van Creatief met kurk te doen. Compleet met zijig stemgeluid.
Als het afgelopen is zegt hij hardop: 'O, ik ben gelukkig,' terwijl ik doorga met hem te misbruiken.
Op bijna elk vlak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten