Toen de verkoopster hoorde dat het voor het boekenbal was, werd de hele winkel mijn pashok in gesleept. De een na de andere prachtige jurk trok ik aan (zo'n 15). Toen haar collega weer binnenkwam riep ze door de zaak: 'Mijn eerste boekenbalklantje!' Ik verdween snel achter het gordijn en kwam er pas weer uit toen de wind was gaan liggen.
Intussen genoten de winkelende mensen met haar mee. Waarom ik nu pas was gekomen, dat was toch echt niet slim. Er was al zoveel weg. En dan had ze nog de kans gehad om voor me te bestellen. Ik vertelde haar maar niet dat ik eigenlijk had gepland om op de dag zelf even langs te komen. Hup, daar hing ze al weer een nieuwe aan de rail.
Zij wilde ook wel naar het bal. Kon ik niets regelen? Kom dan daarna vertellen hoe het was, alle roddels, of mag dat niet?
En de rits die ik niet zelf openkreeg was geen probleem, het was toch het boekenbal? Of niet?
Toen ik voor de zoveelste keer dwars door de winkel naar de grote spiegel liep, zei een winkelende vrouw op zachte toon tegen mij dat ik diep donkerrood moest doen, velours, ze knikte kort, ja, dat zou ook heel mooi bij mijn huid staan. Ze streek even een paar keer over haar wang. Ze zei het allemaal zo zacht dat niemand - en vooral de verkoopster - het kon horen. Alsof het feit dat ik door haar werd afgehandeld, maakte dat ik door niemand anders ingepikt mocht worden. Ook niet voor even.
Intussen genoten de winkelende mensen met haar mee. Waarom ik nu pas was gekomen, dat was toch echt niet slim. Er was al zoveel weg. En dan had ze nog de kans gehad om voor me te bestellen. Ik vertelde haar maar niet dat ik eigenlijk had gepland om op de dag zelf even langs te komen. Hup, daar hing ze al weer een nieuwe aan de rail.
Zij wilde ook wel naar het bal. Kon ik niets regelen? Kom dan daarna vertellen hoe het was, alle roddels, of mag dat niet?
En de rits die ik niet zelf openkreeg was geen probleem, het was toch het boekenbal? Of niet?
Toen ik voor de zoveelste keer dwars door de winkel naar de grote spiegel liep, zei een winkelende vrouw op zachte toon tegen mij dat ik diep donkerrood moest doen, velours, ze knikte kort, ja, dat zou ook heel mooi bij mijn huid staan. Ze streek even een paar keer over haar wang. Ze zei het allemaal zo zacht dat niemand - en vooral de verkoopster - het kon horen. Alsof het feit dat ik door haar werd afgehandeld, maakte dat ik door niemand anders ingepikt mocht worden. Ook niet voor even.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten