Wat als

De klap was onvoorstelbaar hard. Ik schrok me helemaal wild. Toen volgde er een onwerkelijke tijd tussen de explosie en de informatie over wat er aan de hand was. Speculeren over de afstand, wat er precies is gebeurd en of het het heel erg zou zijn. Mensen die om zich heen kijkend over de brug en gracht lopen. Zoekend naar feiten. Sirenes van de onwaarschijnlijk grote hoeveelheid brandweer en politie maakten het dreigend.

De sms'en en telefoontjes of ik ongedeerd was stroomden binnen. Het gekke was dat ik die dag drie keer langs die boot was gefietst, iets wat echt nooit voorkomt. Maar daar hoef ik ook weer niet dramatisch over te doen, ik was ruimschoots thuis toen het gebeurde.

Toch dacht ik aan hoe zoiets een heel andere wending had kunnen nemen. Het heeft geen zin en doet geen goed. Waarschijnlijk is 'als' het slechtste woord van onze taal. Afgezien van 'indien'.