Met onze hoepels gingen we de kroeg in en zaten - vrolijk omdat de les weer voorbij was - aan de bar te drinken. Niks aan de hand. Tot de knapste en bekendste man van Nederland binnenkwam.
Ik keek even schichtig naar S, die toch al een rotbui had en wie het niets kon schelen. Onze hoepels stonden onder de bar, maar de mijne stak er toch nog een heel deel bovenuit.
We dronken gewoon door alsof er niets aan de hand was met ons, en vooral alsof we niets te verbergen hadden. Intussen bereidde ik me geestelijk voor op de aftocht. Rakelings langs de knapste en bekendste en begeerlijkste man van Nederland. Het wilde niet vlotten in mijn hoofd.
S moest eerst. Vanachter de bar kwam het commentaar op gang. Wat we precies deden?
'Een stripact.' We lieten een korte stilte vallen. 'Met hoepels.'
Het maakte indruk.
Maar de leukste, bekendste, begeerlijkste, lekkerste man van Nederland keek heel verwilderd. Dat heeft hij op momenten dat de autocue de verkeerde snelheid heeft. Het gebeurt hem niet vaak. Bijna nooit.
Kom ik een keer een interessante enzovoortman tegen, heb ik een hoepel bij me.
Life sucks.
1 opmerking:
Dat wordt een andere hobby zoeken... Muziekles? Triangel leren spelen?
Greetz
AM
Een reactie posten