Ik gebruik veelvuldig de uitdrukking: niks is zomaar.
Jawel.
En dat doen met mij ik weet niet hoeveel anderen. Omdat ik deze levensfilosofie al jaren aanhang, wordt het echt tijd voor nieuwe inzichten en gewoonten.
Dat betekent dat vanaf gisteren alles zomaar is. Het maakt mijn dagen plotseling een stuk leuker. De niks-is-zomaar-houding is weliswaar goed te gebruiken tijdens een leven dat stroef loopt; de prettige suggestie dat er ondanks ellende toch uiteindelijk nog iets te halen valt, al weet niemand wat, laat staan wanneer. Maar mijn leven is al een tijd, tien maanden min twaalf dagen om precies te zijn, een gelukkige waterval die zich steeds vrolijker en ongeremder in de diepte stort en daar uitzinnig van geniet.
Gisteren kwam ik zomaar iemand tegen. Zij gaf mij zomaar een prachtig cadeau waar ik veel aan zal hebben. Vandaag ging ik zomaar koffie drinken met een vriendin. Kocht ik zomaar een jurk. En bloemen. Schoof ik al mijn meubels een andere kant op.
Zomaar.
Of misschien juist om alles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten