T en ik zitten rustig voor mijn huisje te drinken als hij plotseling naar het keukenblok tuurt.
'Heb jij daar nou Peugots staan?'
Ik weet me god niet waar hij het over heeft. Hij staat op en pakt de peper- en zoutmolens op en bestudeert ze.
'Ja, hoor, jij hebt dus echte Peugots!'
Ik raak niet echt onder de indruk. Vind die dingen lelijk vormgegeven. Zo standaard. Hij wil weten hoe ik er aan kom.
'Van JW, die deed ze weg.'
'Ze zijn 50 euro per stuk, ik vind ze te duur, maar ze zijn ongelofelijk goed. En jij, de allergrootste niet-kok hebt die dingen gewoon in een zomerhuisje staan!'
Ik denk twee dingen. Dat JW net zomin als ik enig idee had. En dat ik het wel passend vind. Zulke chique molens in mijn gammele huisje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten