Het was een Moulin Rouge feest waar we heen zouden gaan. Maar geen van ons vieren had zin. Dat is op zich een heel goed uitgangspunt. Toen we eenmaal aangekomen waren (schoenenwissel, van gympen naar hakken) werd het opeens ontzettend leuk.
Om twaalf uur stonden we hoog boven de stad al dat kleurige geweld te bewonderen. Ik stond daar over de daken te kijken en had het gevoel dat het allemaal speciaal voor mij werd afgestoken. Alweer. Doet me goed, zo'n hartafwijking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten