Ik moest glas laten zetten, en kwam natuurlijk uit op de man tegen wie ik anderhalf jaar geleden op sterk volume en in rap tempo nogal veel onheuse dingen had geuit.
Hij herkende me niet. Maar toen ik hem vertelde dat ik hem enorm had uitgescholden, ging er een lichtje bij hem branden. Zwakstroom, weliswaar.
'Waarom was dat ook alweer?'
Ik vertelde waarom. Toen herinnerde hij het zich.
Hij raakte zo enthousiast van het feit dat ik weer in de winkel was dat ik koffie met hem moest drinken achter de toonbank. Ik nam er met plezier plaats en moest me inhouden om niet wat klanten te gaan helpen die stonden te wachten. Even lekker winkeltje spelen, altijd leuk.
Het was zo gezellig dat ik nu denk: moet ik toch vaker doen, mensen hier en daar even de huid volschelden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten