De chauffeur zou om 07.00 voor het Volkstuincomplex staan met het betongaas. Op zich vond ik dat niet zo erg, maar het idee om die hele handel in het donker naar mijn huisje te lopen, terwijl er in deze periode veel wordt ingebroken en de daklozen ook her en der te vinden zijn, vond ik veel minder.
De vrachtauto met oplegger was gigantisch. Ik vroeg de man om even te toeteren. Dat zou ze misschien wakker maken en afschrikken. Leek me. De chauffeur keek me aan. Ik lachte dommig. Hij keek nog wat langer. Zei toen dat hij wel even mee zou lopen. Ik kon hem wel zoenen, maar in plaats daarvan waarschuwde ik dat het een heel eind was naar mijn huisje.
Hij vond het niet erg. Aan de andere kant vond hij het halverwege toch tegenvallen.
Daar stond dan weer tegenover dat ik het vond meevallen dat er geen dakloze, inbreker of ander eng gespuis te bekennen was.
De vrachtauto met oplegger was gigantisch. Ik vroeg de man om even te toeteren. Dat zou ze misschien wakker maken en afschrikken. Leek me. De chauffeur keek me aan. Ik lachte dommig. Hij keek nog wat langer. Zei toen dat hij wel even mee zou lopen. Ik kon hem wel zoenen, maar in plaats daarvan waarschuwde ik dat het een heel eind was naar mijn huisje.
Hij vond het niet erg. Aan de andere kant vond hij het halverwege toch tegenvallen.
Daar stond dan weer tegenover dat ik het vond meevallen dat er geen dakloze, inbreker of ander eng gespuis te bekennen was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten