17-05-2016

We zijn er bijna... Maar

Terwijl W kookte, zouden B en ik het bed in elkaar zetten. B zag het binnen vijf minuten al niet meer zitten en wijdde zich aan zijn Facebook. Ik probeerde, kwam een eindje, maar het schoot niet op. Zelfs met de gebruiksaanwijzing op internet begreep ik er niets van. W probeerde het ook nog tussen het koken door, maar twee dingen en één man, dat ging niet goed samen.
Eerst maar even eten.
Daarna probeerden W en ik het weer. We kwamen gestaag verder, er was licht aan het einde van de Ikea-tunnel (verbogen schroeven, vage gaten, onduidelijke tekeningen).
Toen wilde B naar huis.
Het was rond tien uur.
W probeerde nog vijf minuten, maar toen vertrokken ze onder de woorden: 'Je bent er bijna.'
Een Ikea-bed. Een vrouw alleen. Latten die er steeds uitvielen. Een handvol schroeven die overbleven.
Na twaalven had ik iets waar ik heel voorzichtig een matras op kon leggen. Maar ik was er bijna... 

Geen opmerkingen: