Ik groef een vijver op mijn landgoed. Maar eigenlijk was dat geen bewuste opzet. Op een dag in maart was de tuin zo ondergelopen dat ik een gat groef om te zien of het overschot erin zou lopen.
Gisteren maakte ik het gat nog dieper, modder tot achter mijn oren, en completeerde ik het geheel met vijverplastic, wat het meteen minder leuk maakt. Te geciviliseerd. Maar goed.
De man van drie huisjes verderop kwam laatst aan mijn hek. Ik moest met hem mee, hij wilde me wat laten zien. Het was 23.00 uur. Ik was benieuwd. Het bleken drijvende lampen te zijn die hij in zijn vijver had gemonteerd. En nee, het was niet zielig voor de vissen, dag en nacht licht. Kijk maar, ze zwemmen vrolijk heen en weer.
Ik keek. Ze zwommen vrolijk heen en weer.
Gisteren maakte ik het gat nog dieper, modder tot achter mijn oren, en completeerde ik het geheel met vijverplastic, wat het meteen minder leuk maakt. Te geciviliseerd. Maar goed.
De man van drie huisjes verderop kwam laatst aan mijn hek. Ik moest met hem mee, hij wilde me wat laten zien. Het was 23.00 uur. Ik was benieuwd. Het bleken drijvende lampen te zijn die hij in zijn vijver had gemonteerd. En nee, het was niet zielig voor de vissen, dag en nacht licht. Kijk maar, ze zwemmen vrolijk heen en weer.
Ik keek. Ze zwommen vrolijk heen en weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten