Ik geloof dat het al meer dan tien jaar bestaat: de last minute ticket shop. En vandaag was het dan zover. Ik ging met mezelf uit. Koos de monoloog Fit to fly, en verwisselde mijn bouwvakkerskleding voor een zeer kort jurkje en zeer hoge laarzen. Ik maakte me zelfs op.
Toen ik voor ik wegging nog even in de spiegel keek, moest ik lachen. Met haar wilde ik wel een avondje uit. Mazzelaar die ik was.
De voorstelling was in het Compagnietheater, dus kon ik er klikkerdieklak naar toe.
In het boek The artist's way wordt benadrukt dat je, als je aan het creëren bent, moet zorgen dat je bron ook weer wordt aangevuld. Ze adviseert één keer per maand met jezelf erop uit te gaan (er mag echt niemand mee) om je te laten inspireren. Het mag van alles zijn. Dierentuin, zwembad, museum.
Ik ging expres vroeg om met mezelf een wijntje te drinken in de foyer, en in de zaal nam ik aarzelend plaats op de eerste rij (ik had me ook voorgenomen out of my comfort zone te gaan). Terwijl ik mezelf geruststelde dat dit niet de soort voorstelling was (vluchtelingen) waarbij iemand uit de zaal zou worden gepikt om gezellig mee te doen, nestelde ik me.
De voorstelling was adembenemend. En raakte.
Na afloop van al die heftigheid dronk ik nog even een glas, bekeek de mensen, luisterde gesprekken af, trok mijn jas aan en ging naar boot. What a night!
Toen ik voor ik wegging nog even in de spiegel keek, moest ik lachen. Met haar wilde ik wel een avondje uit. Mazzelaar die ik was.
De voorstelling was in het Compagnietheater, dus kon ik er klikkerdieklak naar toe.
In het boek The artist's way wordt benadrukt dat je, als je aan het creëren bent, moet zorgen dat je bron ook weer wordt aangevuld. Ze adviseert één keer per maand met jezelf erop uit te gaan (er mag echt niemand mee) om je te laten inspireren. Het mag van alles zijn. Dierentuin, zwembad, museum.
Ik ging expres vroeg om met mezelf een wijntje te drinken in de foyer, en in de zaal nam ik aarzelend plaats op de eerste rij (ik had me ook voorgenomen out of my comfort zone te gaan). Terwijl ik mezelf geruststelde dat dit niet de soort voorstelling was (vluchtelingen) waarbij iemand uit de zaal zou worden gepikt om gezellig mee te doen, nestelde ik me.
De voorstelling was adembenemend. En raakte.
Na afloop van al die heftigheid dronk ik nog even een glas, bekeek de mensen, luisterde gesprekken af, trok mijn jas aan en ging naar boot. What a night!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten