Rondje universum

De presentator en I peddelden vanaf de boot naar de overkant van het IJ. Ik nam met de crew de pont. Toen we op de kade stonden te wachten, tuurden we in de verte om te zien waar ze gebleven waren. De producer werd onrustig. Een grote boot manoeuvreerde op een manier die niet logisch was. Toen zagen we maar 1 kajak.

In de ochtend had de presentator voor het eerst in de gracht gelegen, 7 graden, zonder voorafgaande training. Ik ging er dus van uit dat als hij inderdaad omgeslagen was, hij niet in paniek zou raken omdat hij wist dat hij de kou aankon.

Toen belde I.

De presentator was omgeslagen. Zijn Lenny coat zoog zich meteen helemaal vol. Hij kreeg de knopen niet meer los. Het gewicht trok hem naar beneden.  Hangend aan de kajak van I ('Hoe het was? Een blok beton') bereikten ze de kant. Het had zo'n 8 minuten geduurd. Zijn kajak was verdwenen. 

Bij het oude huisje van de havenmeester werden ze warm opgevangen door W.
En toen kwamen de lijnen weer bij elkaar. 

-Het huisje zien stond al jaren op mijn verlanglijstje 

-W bleek een vriend van Ilco. Twee dagen geleden hadden we in een snackbar in Nederweert een foto van hem gezien. I had het blad naar me toegedraaid en gezegd: 'Mooie man, dit.'

-Deze mooie man blijkt de man van A, die ik niet ken, maar waarmee ik wel bevriend ben op FB. Ze woont in Spanje en ik regelde ooit een opname van haar. Het contact was te leuk om zo voorbij te laten gaan.
-De boot die de reddingsactie van I in de gaten had gehouden, kwam de gevonden kajak afleveren.

In de cirkel die weer rond was, dronken we whisky. We toastten op iedereen die die ander blijkbaar moest en nog moet ontmoeten.