Vandaag was de ultimate test. De top op in korte broek en hemdje. In de stoeltjeslift had ik het al koud. De mannen gingen in blote bast en ik hield mijn fleece aan. Zij stoomden naar boven, we moesten naar 1650m en de wind gierde om mijn oren. Gevoelstemperatuur -25.
Over de helft vond ik het echt te gek worden en trok mijn lange broek aan. Nog een heel karwei met bevroren handen. Ik vervloekte mezelf dat ik 's ochtends vond dat het wel goed was om geen das mee te nemen. Niet te wattig zijn, had ik gedacht.
Op een gegeven moment had ik het zo koud dat ik stil stond te wachten tot het voorbij zou zijn. Ik werd onverschillig. Maar toen ik niet opsteeg noch neerzeeg, vroeg ik aan een afdaler of er boven een cafe was. Wel twee.
In het cafe kreeg ik een zogenaamde after drop. Rillen, klappertanden. Oncontroleerbaar. Toen ik weer een beetje normaal deed, gingen we weer vrolijk naar beneden.
Einde test.
Einde test.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten