05-12-2014

Zo is het

Met M hang ik aan mijn tafel. Hij vertelt dat hij niks heeft met begrafenissen. Dat wist ik. Alles wat riekt naar een draaiboek weert hij uit alle macht uit zijn leven. Nog niet heel makkelijk. Zeker als het je eigen moeder betreft die begraven moet worden.
Hij had wel vrede met hoe het was gegaan. Maar vooral met de dingen die niet volgens plan gingen. De auto met de kist die voor de volgauto reed. Beide bestuurders in verwarring. Klopte de inhoud van de kist met de inhoud van de volgauto. 
Wie hoort bij wie. Welk lijk bij welke tranen.

M wilde eigenlijk niets van zijn moeders nalatenschap. Behalve een brief die zijn oom ooit schreef.
'Iedereen gaat.'
Ik vond dat vreselijk heftig. Hij troostend.
We draaiden Shaffy. Niet te houden zo hard.
Ik dacht aan Ramses, die zei: 'Iedereen kan gelukkig zijn. Als je maar nieuwsgierig blijft naar het volgende moment.' 

Geen opmerkingen: