Ik plan vakanties nooit lang van te voren. Overtuigd dat als ik me heb vastgelegd er honderden kansen voorbijkomen die ik dan niet kan grijpen. Goede strategie. Het maakt alleen dat ik niet de vakanties heb die ik wil, want de speciale nemen toch iets aan voorbereidingstijd. Dus besloot ik vorig jaar al wat ik dit jaar ga doen (brrr).
In maart ga ik met mijn knapzak de wereld in. Ik weet de datum van mijn heen- en terugreis, daartussen is het maagdelijk blank, maar ik ben van plan Kuifje ver achter mij laten.
Gelukkig is het niet nodig om de refugios van te voren te boeken. Maar ik weet wel dat ik in Santiago word binnengejuicht door J&A en dat we in een chique hotel zullen crashen. Ik totaal door 't dolle omdat ik na zeven weken dezelfde broek, eindelijk een fladderig jurkje kan aantrekken, eindeloos kan douchen in een schone badkamer, en 's nachts geen last zal hebben van stinkende, snurkende reisgenoten.
Het kan ook zijn dat ik de ultieme anachoreet ben geworden en helemaal niet zal aankomen omdat ik ergens in een grot ben blijven hangen.
Dan zou ik toch mooi staan te kijken met mijn zorgvuldig ingevulde agendaatje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten