Eerste kerstdag had ik er opeens genoeg van. Toen was ik bijna drie weken met niets anders in de weer geweest dan met mijn hart. Hoog tijd voor een andere boeg.
Die nieuwe boeg resulteerde in minimaal twee keer minder pijn. Dat het effect zo sterk kan zijn had ik nooit verwacht. Een beetje psychosomatiek, ala, maar dit...
Nu voel ik een enorme kracht door mij razen die bijna hilarisch is. Die kracht zegt: laat maar zitten die hele openhartoperatie, ik heb geleerd wat ik moest leren.
Maar ik denk dat de cardioloog dit verhaal volgende week niet heel serieus zal nemen.
Nou vooruit dan maar, even open zagen, de boel herstellen en dan hebben we het nergens meer over.
Hoewel...
Ik krijg een indrukwekkend litteken. En ergens heb ik het idee dat mijn ego er nog niet aan toe is om echt totaal genegeerd te worden. Dat wordt showen.
1 opmerking:
Is dit fictie of echt?
Een reactie posten