Doe-het-zelf

De overbuurvrouw maakte een ingenieus anti-aanrand, c.q. verkrachtings-, dan wel inbraaksysteem. Gaas voor haar raam. Ze had er goed over nagedacht.
Het gaas was groen. Dat verwacht een verkrachter niet. En hij ziet het evenmin.
Of ik ook wat gaas wilde hebben. Kon ik tenminste met een gerust hart met ramen open slapen.

Ik had al een persoonlijk alarm gekocht, waarvan het meisje van de Gamma zei dat het echt ongelofelijk hard was. Maar dat bleek niet meer dan wat schraal gepiep voort te brengen. En toen we het testten, kwam het geluid niet voorbij de grenzen van mijn tuin.
Het sportfluitje dat al langer naast mijn bed ligt, werd al helemaal niet serieus genomen.

Dus gaas.
Ik nam me voor dit goed aan te pakken. Net nieuwe kozijnen. Daar moest eerst het hang- en sluitwerk op gemonteerd. Ik was al gewaarschuwd dat ik dat beter niet zelf kon doen, maar vier verkeerde gaten later en wat ruimtelijk inzicht rijker, zaten er dan toch een uithouder en een handgreep op.
Toen het gaas.
Ik nam me weer voor het goed aan te pakken.
Netjes werken. Met rolmaat.
Ik begon heel goed. Maar toen kreeg ik er lol in en vergat het secure werken. En vooral het vooraf nadenken voor ik ergens de tang in zette.
Het werd een schitterend kunstwerk. Waar een verkrachter de slappe lach van krijgt.