Op een feest ergens ver weg bedacht ik dat ik toch maar mee zou rijden naar Utrecht. Vanuit daar moest ik de trein van 02.07 naar Amsterdam halen, en worstelde me door dronken, schuinlopende, met bloed doorlopen ogen, lallende jongeren. Als je er opeens middenin zit, besef je je pas dat dit elk weekend gaande is. Het uitgaanspubliek op de terugweg.
Arme conducteurs.
Omdat ik op het feest mijn gevoel voor tijd zo volledig was kwijtgeraakt, had ik niet beseft dat er om drie uur geen treinen naar Sloterdijk rijden.
Een woest zwijgende Indiër reed mij door de nacht, terwijl ik uit alle macht probeerde een positieve open houding te veinzen waardoor de stemming in de taxi wat losgetrokken kon worden.
Met geen mogelijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten