We zaten in het donker achter glas. En ik zat er goed. Ester Naomi Perquin keek mij intensief - er is geen ander woord voor - aan.
Radio is zoveel leuker dan tv. Ik zag alleen een paar ogen die geaccentueerd werden door een hele grote koptelefoon.
De rode cijfers van de klok gingen als een gek tekeer. Maar verder was er niets wat ons afleidde en zaten wij alleen in de nacht, voor onszelf een beetje te praten. Al die luisteraars in pyjama vergetend. Luisteraars die het dekbed nog eens wat hoger optrokken, zich omdraaiden en wegdoezelden.
Nooit meer slapen je hoort ons in en over het donker.
Radio is zoveel leuker dan tv. Ik zag alleen een paar ogen die geaccentueerd werden door een hele grote koptelefoon.
De rode cijfers van de klok gingen als een gek tekeer. Maar verder was er niets wat ons afleidde en zaten wij alleen in de nacht, voor onszelf een beetje te praten. Al die luisteraars in pyjama vergetend. Luisteraars die het dekbed nog eens wat hoger optrokken, zich omdraaiden en wegdoezelden.
Nooit meer slapen je hoort ons in en over het donker.
1 opmerking:
Ik heb het gehoord hoor, mooie uitzending, prachtig diep gesprek over menselijke gekte.
Een reactie posten