Ik bracht de Wizard, Broh, Rob naar de Magic Bus. We zijn de afgelopen vier weken samen geweest, en ik wilde niet dat hij ging. We zijn goede vrienden. Extreem goede.
Ik kijk de kunst af. De manier waarop hij contact maakt met alle tegenliggers, de zoekers, de zwervers, daklozen. Vooral de daklozen. Terwijl hij intens gelukkig kan worden van een volle tas voedsel achtergelaten in een prullenbak, moet ik mezelf eerst uit alle macht overtuigen dat het niet vies en smerig is. Een andere blik op die andere kant van de samenleving, is wat hij me brengt.
Hij heeft ooit gezegd dat het allerergste wat hem ooit zou kunnen overkomen was dakloos zijn. Na een aantal jaar dat gedacht te hebben is hij vrijwillig de straat op gegaan. In Londen. Omdat hij, naar eigen zeggen, arrogant was.
Ik zette hem af. Ik huilde. Dit keer zei hij niet: 'There is no seperation.' Hij huilde ook.
De hele zondag ging ik door. Omdat mensen zoals hij de wereld mooier maken. Omdat hij liefde is. En ik daar onderdeel van mocht zijn.
Ik kijk de kunst af. De manier waarop hij contact maakt met alle tegenliggers, de zoekers, de zwervers, daklozen. Vooral de daklozen. Terwijl hij intens gelukkig kan worden van een volle tas voedsel achtergelaten in een prullenbak, moet ik mezelf eerst uit alle macht overtuigen dat het niet vies en smerig is. Een andere blik op die andere kant van de samenleving, is wat hij me brengt.
Hij heeft ooit gezegd dat het allerergste wat hem ooit zou kunnen overkomen was dakloos zijn. Na een aantal jaar dat gedacht te hebben is hij vrijwillig de straat op gegaan. In Londen. Omdat hij, naar eigen zeggen, arrogant was.
Ik zette hem af. Ik huilde. Dit keer zei hij niet: 'There is no seperation.' Hij huilde ook.
De hele zondag ging ik door. Omdat mensen zoals hij de wereld mooier maken. Omdat hij liefde is. En ik daar onderdeel van mocht zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten