Het is Wizard-afkicktijd. Na een maand lang dag en nacht met elkaar opgetrokken te hebben, kan ik nog even niet zonder hem.
Hij was nog een week hier in Amsterdam en ik mis zijn scharrelen in mijn boot. Het zwanen voeren, de sigaretjes op mijn terras, zijn thee met cognac in de morgen en natuurlijk zijn koken. Ik nodigde hem uit met maar één voorwaarde: elke dag voor mij koken. Hij vond het een goede deal.
Dus vroeg ik eindeloos veel vrienden om te komen eten.
Voor het eerst in onze twintigjarige vriendschap hoefde W niet te koken. Hij zat wat rusteloos op zijn stoel, en loerde intussen naar de activiteiten in de keuken. Uiteindelijk kreeg hij vertrouwen en zakte achterover.
Hij was nog een week hier in Amsterdam en ik mis zijn scharrelen in mijn boot. Het zwanen voeren, de sigaretjes op mijn terras, zijn thee met cognac in de morgen en natuurlijk zijn koken. Ik nodigde hem uit met maar één voorwaarde: elke dag voor mij koken. Hij vond het een goede deal.
Dus vroeg ik eindeloos veel vrienden om te komen eten.
Voor het eerst in onze twintigjarige vriendschap hoefde W niet te koken. Hij zat wat rusteloos op zijn stoel, en loerde intussen naar de activiteiten in de keuken. Uiteindelijk kreeg hij vertrouwen en zakte achterover.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten