Vandaag moest ik voor controle naar het ziekenhuis. 'Withuis' in mijn kinderboek-termen. De Beterschappen liepen af en aan en dokter Stethos was zoals altijd 45 minuten te laat.
Tegenover me zat een vrouw met zo'n afschuwelijk slechte pruik, waarvan er veel te veel bestaan. Een ander had pruik en muts weggelaten; er was met enige fantasie wel een rattenkop te constateren.
Het is nu 15 maanden geleden dat ik mijn laatste chemo kreeg en nog even omver werd geblazen door een longontsteking. Ik zat daar en keek naar die vrouwen en het leek zo ver weg.
Maar ik moest nog naar binnen.
Op de terugweg scheen de zon veel harder, mooier, feller en vrolijker dan op de heenweg.
Tegenover me zat een vrouw met zo'n afschuwelijk slechte pruik, waarvan er veel te veel bestaan. Een ander had pruik en muts weggelaten; er was met enige fantasie wel een rattenkop te constateren.
Het is nu 15 maanden geleden dat ik mijn laatste chemo kreeg en nog even omver werd geblazen door een longontsteking. Ik zat daar en keek naar die vrouwen en het leek zo ver weg.
Maar ik moest nog naar binnen.
Op de terugweg scheen de zon veel harder, mooier, feller en vrolijker dan op de heenweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten