M komt langs. Hij wil koffie. Ik lig op de bank en wil dat hij het zelf gaat zetten. Hij is het er niet mee eens.
Ik: 'Je hoeft alleen maar op het knopje te drukken. En dan nog een keer.'
Hij blijft zo lang stil dat ik wil opstaan, wat niet lukt, en hij springt op.
'Ik moet bij jou altijd even doorprikken of je niet een aanstellertje bent.'
Als hij met zijn koffie zit vraagt hij: 'Vind je me niet een Florence Nightingale?'
'Nou...,' mompel ik.
'Dat is allemaal in jouw eigen belang.'
En als hij weggaat:
'Leuk om hier weer eens te zijn, ook al zit je er als een zoutzak bij.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten