Troostontwikkeling

Ik heb W aan de telefoon die relativerende dingen tegen me zegt omdat de aankomende periode er totaal anders uitziet dan op verheugd.
Ik vertel dat ik de stad in ben geweest en als troost een onvoorstelbaar lelijke lamp heb gekocht. Met een elf.
'Dat geeft niets. In je huisje past alles.'
'Ze geeft drie kleuren licht.'
'O, gadver.'
'Precies. Het erge is dat ik nog vroeg of dat uitgeschakeld kon worden, kon niet, en toen zei ik dat ik haar graag wilde hebben.'
'Nou ja, je was erg van slag.'

Het is lief, maar het biedt niet echt troost omdat ik weet dat ik onder uitstekende omstandigheden precies hetzelfde had gedaan.  

ps: sinds gisteren is mijn smaak alweer zo ontwikkeld dat ik haar mega prachtig vind.
Inclusief de drie kleuren.
En die grote voeten had ik inderdaad over het hoofd gezien.
Soit.