Heel gek

B staat op mijn voicemail. 'We gaan zondag varen en foto's maken voor de Franse National Geographic met Kadir, en we hadden zo graag wat gezellige mensen erop, en gek genoeg dachten we toen onmiddellijk aan jou.'

Ik zat in het kabouterhuis en inmiddels was mijn kleding totaal zwart van het zand en de modder en eigenlijk ook nog groen van het snoeien. Ik ken de boot van B, dat is niet mis. Chique toestanden. Dus trok ik mijn minst bevuilde spullen aan.

Toen het selecte groepje gezellige mensen bediend werd alsof we aan het hof werden ontvangen, vond ik het - gek genoeg - best prettig dat B meteen aan mij had gedacht.