Tegen de klippen op

K ziet het leven niet meer zitten. We spreken af. Maar ze constateert somber:
'We hebben niets te vieren.'

Door de donkerte heen vind ik dat een mooie instelling. Dat je alleen afspreekt om iets te vieren. Ik weet wel iets. Dat we koffie kúnnen drinken, bijvoorbeeld. Omdat ik die baan niet kreeg. Of omdat ik nog steeds nergens mee begonnen ben.