Ik had een heus promotieteam. Zij deelden ansichtkaarten uit en als je geluk had, won je Russisch water.
Intussen zat ik mooi te zijn achter een tafel, maar daarnaast moest ik toch wel een aantal mensen het bittere nieuws vertellen dat zij 'helaas, helaas' geen boek hadden gewonnen.
Maar ook daarover had het promotieteam WB nagedacht. Als pleister op de wonde mochten de verliezers gratis de eerste pagina lezen. Het was de beste troost die gegeven kon worden, en er werd gretig lachend gebruik van gemaakt.
Toen ik daarna nog aan een officiƫle tafel mocht gaan zitten signeren wist ik het zeker. Die avond moest de dag gevierd worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten