Verloren zaak

Mijn fiets was weliswaar gezegend, maar de reparatie verdomd slecht uitgevoerd. Het aanlopen ging gewoon door. Dus terug naar de fietsenmaker. 

Andere mannen. Heel aardig, viel niets over te zeggen, maar ze zeiden dat het aanlopen kwam door een slag in mijn wiel. Moest ik maar eens laten bijstellen, die spaken. Ze sjansten een eind weg en het was heel gezellig, maar aan mijn fiets deden ze niets. 

Na twee weken vloekend door de stad  te hebben gereden, ging ik toch maar weer terug omdat hij echt niet zo erg aanliep voordat ik em naar de fietsenmaker bracht. 

Gisteren stond weer een andere man. Een hele praktische dit keer. In plaats van zegenen of sjansen pakte hij een sleutel, draaide hier en daar wat aan en het euvel was verholpen.
Ik zou me weer normaal kunnen voortbewegen zonder afgeremd te worden!

Dat heeft niet zo mogen zijn.

                                           Lieve fiets

                     Met grote verslagenheid geven wij kennis

                     van het jatten van een goedlopende, gezegende 

                     zwarte omafiets zonder naam. 

                     Wij zullen het vrouwenzadel, de zwarte fietstassen 

                     met zilverkleurige graffiti: "Proper", en het nieuwe 

                     voorlicht op batterij ontzettend missen. 

Liever geen bloemen.