De buitenkant van de boot had nog een blauwe rand. Dat paste niet meer in het geheel. Dus besloot ik hem bruin te maken. Evenals de binnenkant van mijn kasten. Het begon met de kasten. Echt totaal de verkeerde beits. Te donker, te bruin. Dat bevorderde mijn humeur en werklust niet. Gelukkig kwam M. Beducht voor een dag met verkeerde, blijvende keuzes, wilde ik raad.
We zaten samen op de kade terwijl W een klein stukje bruin testte.
Toen kwamen we eensgezind tot de conclusie dat het heel mooi zou worden. Dus kreeg W een go.
Maar een stukje bruin is geen hele omrand bruin.
Het is verschrikkelijk.
Poep. Poep. Poep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten