Woordenschat

Ik sta op een feestje met de moeder van de jarige en de drie zussen. 'Hebben jullie dat as-emmertje van papa?'
Dat is nogal een onderwerp voor een verjaardagsfeest. De papa is weliswaar al 18 jaar dood, maar toch.
De andere zussen maken meteen een klikbeweging. Blijkbaar zat er een dekseltje op dat geluid maakte.
Ze hebben dat as-emmertje niet. Zij dachten dat de jongste het emmertje had. De jongste zus bekent dat ze het waarschijnlijk heeft weggegooid.
Ik bekijk haar opeens met hele andere ogen. Dat 'waarschijnlijk' zit mij dwars. Bij zo'n daad weet iedereen óf en wanneer en waarom zij dat heeft gedaan.
'Weet jij dat niet meer zeker? vraag ik, meer onthutst dan de anderen schijnen te zijn.
'Nou ja, waarschijnlijk heb ik het wel weggedaan.'
'Waar had je hem staan?' vraag ik nog om een duidelijker beeld van deze zus te krijgen. Ik stel me een verhuizing van de schouw naar het bureau en dan in de kast voor.
'Het stond naast de bank, daar gooiden we de as van onze sigaretten in.'
Het beeld is compleet. De vader is successievelijk met peuken en al tussen de vuilnis verdwenen.
'En de as van je vader dan?' vraag ik zo neutraal mogelijk.

Het feit dat ik nooit heb gerookt was geen excuus.